یکی از نکات مثبت که درباره سرطان پوست می توان مد نظر قرار داد این است که در صورت آشنایی با نشانه های ظاهری خودمان نیز می توانیم آن را شناسایی کنیم. همانند هر بیماری دیگر، سرطان پوست هر چه زودتر تشخیص داده شود، روند درمان نیز زودتر آغاز شده و نتایج بهتری از درمان کسب خواهید کرد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، بنیاد سرطان پوست آمریکا انجام یک خودمعاینه در ماه را توصیه می کند. خودمعاینه نباید با عجله صورت بگیرد و هر زمان که وقت کافی دارید پوست بدن را از سر تا انگشتان پا مورد بررسی قرار دهید. برای بررسی شرایط پوست پشت بدن و دیگر مناطقی که مشاهده آنها دشوار است، استفاده از آینه ضروری است.
ملانوما
ملانوما مرگبارترین نوع سرطان پوست و از انواع نادر این بیماری محسوب می شود. ملانوما به واسطه رشد کنترل نشده یک نوع سلول پوستی به نام ملانوسیت شکل می گیرد.
چگونه ملانوما را شناسایی کنیم؟
برای تشخیص ملانوما می توانید موارد زیر را مد نظر قرار دهید:
عدم تقارن: آیا هر دو نیمه‌ی ضایعه یکسان به نظر می رسند؟ ضایعات ملانوما می توانند ظاهری نامتقارن داشته باشند، در شرایطی که خال های بی خطر و سالم به طور معمول شکلی متقارن دارند.
مرز: لبه های نامنظم و دالبرشکل ممکن است به ملانوما اشاره داشته باشند. خال های عادی دارای لبه هایی منظم و یکدست هستند.
رنگ: ضایعات ناشی از ملانوما به طور معمول چند رنگ - سیاه، قهوه ای، قرمز، و/یا آبی - هستند. خال های سالم به طور معمول تک رنگ یا شاید دو رنگی باشند، اما این رنگ به طور مساوی توزیع شده است. این خال ها به طور بالقوه خطرناک نیستند.
قطر: اگر یک خال بیش از شش میلیمتر قطر داشته باشد باید به دقت مورد بررسی قرار بگیرد.
تکامل: اگر متوجه خالی شده اید که با گذشت زمان از نظر اندازه، شکل، رنگ، مرز، و یا بافت تغییر می کند یا در این نقطه با خارش یا خونریزی مواجه هستید به پزشک مراجعه کنید.
آکتینیک کراتوزیس
آکتینیک کراتوزیس که به نام کراتوزیس خورشیدی نیز شناخته می شود، یک پیش سرطان یا ضایعه پیش سرطانی است. این نوع از سرطان پوست به واسطه قرار گرفتن بیش از حد در برابر نور خورشید شکل می گیرد. آکتینیک کراتوزیس در برخی افراد به سرطان پوست سلول سنگفرشی تبدیل می شود، از این رو شناسایی آن پیش از پیشرفت بیماری اهمیت دارد.
چگونه آکتینیک کراتوزیس را شناسایی کنیم؟
این ضایعات به طور معمول سخت، قرمز رنگ، و پوسته پوسته هستند و در اندازه های مختلف دیده می شوند. آنها معمولا در صورت، لب ها، گوش ها، پشت دست ها و بازوها شکل می گیرند، اما می توانند در دیگر قسمت های بدن که در معرض نور خورشید قرار داشته اند نیز ظاهر شوند. این ضایعات ممکن است دردناک بوده یا با خارش همراه باشند.
کارسینوم سلول بازال
کارسینوم سلول بازال (سرطان سلول پایه) شایع‌ترین نوع سرطان پوست و یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در جهان است. بنابر گزارش انجمن سرطان آمریکا، از هر 10 مورد سرطان پوست، حدود 8 مورد آنها از نوع کارسینوم سلول بازال هستند. این نوع از سرطان پوست رشد کندی دارد و به خوبی قابل درمان است.
چگونه کارسینوم سلول بازال را شناسایی کنیم؟
متاسفانه، نادیده گرفتن کارسینوم سلول بازال بسیار آسان است زیرا در بسیاری مواقع افراد فکر می کنند با یک جوش یا مشکل ساده پوستی که بهبود نمی یابد، مواجه هستند. ضایعات ناشی از کارسینوم سلول بازال خال ها یا برآمدگی هایی درخشان یا مروارید گونه هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند، اما اغلب روی صورت، گردن و گوش ها دیده می شوند. این ضایعات به طور معمول با خارش یا درد همراه هستند، می توانند ظاهری پوسته پوسته داشته، به راحتی خونریزی کرده و با گذشت زمان رشد کنند.
کارسینوم سلول سنگفرشی
کارسینوم سلول سنگفرشی دومین نوع شایع سرطان پوست است که به طور معمول موجب بروز ضایعاتی صورتی رنگ یا وصله هایی می شود که از بین نمی روند. اگرچه این نوع سرطان پوست می تواند به قسمت های دیگر بدن گسترش یابد، این اتفاق به ندرت رخ می دهد و کارسینوم سلول سنگفرشی در صورتی که زود تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است.
چگونه کارسینوم سلول سنگفرشی را شناسایی کنیم؟
ضایعات ناشی از کارسینوم سلول سنگفرشی معمولا به رنگ صورتی تا قرمز هستند که می توانند شبیه به یک وصله مسطح رشد کنند یا بزرگتر شده و حالت متورم پیدا کنند. این ضایعات اغلب سخت هستند و می توانند سطحی زگیل مانند داشته یا پوسته پوسته شده، خونریزی کنند، دچار خارش شوند، و/یا دردناک باشند. بر خلاف کارسینوم سلول بازال، این ضایعات مروارید گونه و درخشان نیستند.
کارسینوم سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل نوعی نادر از سرطان پوست است، اما یکی از خطرناک‌ترین انواع آن محسوب می شود زیرا می تواند به سرعت رشد کرده و به دیگر بخش های بدن گسترش یابد.
چگونه کارسینوم سلول مرکل را شناسایی کنیم؟
کارسینوم سلول مرکل به طور معمول ضایعاتی کوچک، بدون درد، قرمز، بنفش، یا صورتی رنگی ایجاد می کند که بافتی سخت دارند و ممکن است درخشان باشند. آنها به طور معمول روی صورت، گردن، یا بازوها شکل می گیرند، اما می توانند در بخش های دیگر بدن نیز ظاهر شده و به سرعت رشد کنند.
