به گزارش ایسنا، او در 22 اکتبر 1933 در شهر وینونا از ایالت می سی سی پی به دنیا آمد. بعد از به پایان رساندن دبیرستان وینوناسیتی وارد دانشکده نظامی وست پوینت شد. وی درجه کارشناسی خود را در سال 1955 از این دانشکده و کارشناسی ارشد در مهندسی هستهای را از موسسه فناوری نیروی هوایی، پایگاه هوایی رایت پاترسون در 1962 گرفت.
پترسون پس از فارغ التحصیل شدن از وست پوینت در سال 1955 در نیروی هوایی آمریکا استخدام شد. چهار سال به عنوان هدایتگر پرواز و افسر آموزش و 3 سال به عنوان تحلیگر سیستمهای هستهای فعالیت داشت. حین کار در نیروی هوایی در دانشکده خلبان تجسسی پایگاه نیروی هوایی ادواردز به تحصیل پرداخت و تخصصهای مختلف و مهارت او باعث شد تا در سپتامبر 1969 به عنوان یکی از فضانوردان "آزمایشگاه مداری سرنشین دار" نیروی هوایی آمریکا که یکی از سریترین برنامههای فضایی این کشور به شمار میرفت انتخاب شود.
او در این زمان بیش از 4490 ساعت پرواز از جمله بیش از 4180 ساعت با هواپیمای جت در پرونده کاری خود داشت. بعد از لغو برنامه آزمایشگاه مداری سرنشیندار، وی در جمع فضانوردان ناسا به آموزش ادامه داد. نخستین سمت او به عنوان فضانورد عضویت در گروه خدمه پشتیبانی برای ماموریت آپولو-16 بود. با به پایان رسیدن برنامه آپولو بسیاری از فضانوردان ناسا استعفا دادند زیرا آینده پروازهای سرنشیندار نامعلوم بود اما پترسون همچنان استقامت کرد. سرانجام بعد از حدود 14 سال انتظار وی به همراه سه کیهانورد دیگر با فضاپیمای چلنجر راهی مدار زمین شد.
این نخستین ماموریت مداری چلنجر دومین فروند از ناوگان کیهان پیماهای ناسا بود در این سفر غیر از پترسون سه نفر دیگر به نامهای پاول ویتز، کارول بابکو و استوری ماسگریو شرکت داشتند. این پرتاب باید در 20 ژانویه 1983 انجام میشد اما به دلیل نشت گاز هیدروژن از موتور اصلی به تعویق افتاد. تاخیر بعدی به دلیل آلوده شدن محموله شاتل که عبارت از یک ماهواره مخابراتی بود صورت گرفت. اما چلنجر بالاخره در 4 آوریل راهی مدار زمین شد.
چند ساعت پس از آغاز سفر، ماهواره T.D.R.S-1(خلاصه کلمات ماهواره ردگیری و بازپخش اطلاعات در زبان انگلیسی Tracking and Data Relay Satellite) از مخزن بار فضاپیما خارج و در مدار اولیه قرار گرفت تا در نهایت به مدار اصلی برسد. سه روز پس از آغاز سفر، ماسگریو و پترسون نیز به یک راهپیمایی فضایی به مدت 4 ساعت و 15 دقیقه دست زدند. راهپیمایی فضایی این دو نفر، نخستین عملیات از این نوع بعد از حدود 10 سال توسط کیهان نوردان آمریکایی بود و به جهت آزمایش لباسهای فضایی، بررسی استفاده از مخزن بار برای انجام راهپیمایی پیشبینی نشده اضطراری با تردد فضانوردان در امتداد بدنه در مخزن بار و بازدید از موتور فضاپیما. تمرین بستن دریچههای مخزن بار به شکل دستی انجام شد.
نخستین ماموریت فضایی کیهان پیمای چلنجر پس از 5 روز و 23 ساعت با فرود در روز 9 آوریل در پایگاه هوایی ادواردز پایان یافت. با فرود کیهان پیمای چلنجر نام پترسون به عنوان پنجاه و سومین فضانورد آمریکا و یکصد و شانزدهمین فضانورد جهان به ثبت رسید.
حدود یک سال و نیم بعد در دسامبر 1984 پترسون از فضانوردی کناره گیری کرد و به عنوان رئیس شرکت "مشاوره عملیات هوا-فضا" فعالیت خود را در بازار آزاد آغاز کرد.
او که مرگ همسر محبوبش خانم بانی روث لاو در سال گذشته تاثیر بسیار بدی روی روحیه او گذاشت و بسیار مغمومش کرده بود نتوانست دوری وی را زیاد تحمل کند و سرانجام روز 29 مه 2018 دنیا را ترک گفت. آن دو یک پسر و دو دختر داشتند.