محمدتقی زمان سرایی در گفت و گو با ایسنا، مهم ترین چالش سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایرانی را نوع قراردادهایی که امضا می شود دانست و توضیح داد: قراردادهایی که با ما امضا می شود بسیار یک طرفه و یک سویه است. شرکت های ایرانی به خاطر اینکه بتوانند کار را بگیرند به هر نوع قراردادی تن می دهند. این قرارداد یک طرفه است و در قرارداد زمان دریافت پیش پرداخت مشخص نیست. زمان اجرای قرارداد هم از زمان عقد قرارداد است درصورتی که اصلا نباید به این صورت باشد بلکه باید از زمان دریافتن پیش پرداخت قرارداد موثر باشد.
وی با تاکید بر اینکه برای دیرکرد جریمه‌ای شامل حال طرف قرارداد نمی شود، اظهار کرد: اگر آن ها در پرداخت تاخیر کنند هیچ جریمه‌ای شامل حالشان نمی شود اما اگر ما در تحویل محصولات تاخیر داشته باشیم جریمه شامل حال ما می شود. به همین جهت طرف قرارداد در پرداخت‌ها همیشه تاخیر دارند و این نوع شرکت ها برای اینکه جریمه نشوند به تسهیلات بانکی روی آوردند. در ایران تسهیلات بانکی در سطح سود قابل قبول و قابل پرداخت و کمک به ساخت داخل وجود ندارد. حتی از لیزینگ هم بین 31.5 تا 33 درصد استفاده کرده بودند. اگر بخواهید از بانک بگیرید 22 درصد است و برخی هزینه های دیگر هم به آن اضافه می شود و عدد بسیار بالاتر از 22 درصد می شود. در صورتی که سودآوری همچین شرکت هایی اصولا حدود 10 درصد است. با این حال با نرخ بهره‌ای که بانک ها طلب می‌کنند نمی تواند جوابگوی بازپرداخت وام ها باشد. همه تولیدکنندگان داخلی با تسهیلات بانکی مشکل دارند.
مدیرعامل شرکت صنایع تجهیزات نفت با بیان اینکه این مشکل شامل حال قراردادهایی که با طرف خارجی امضا می شود، نمی‌شود، گفت:این موضوع برای خارجی ها تفاوت اساسی دارد. بلافاصله بعد از امضای قرارداد با طرف خارجی یک ال سی برای آن باز می کنند و طرف خارجی که تامین کننده یا سازنده محصول است از طریق ال سی همه ریسک خود را از بین می برد. در بهترین حالت به ما 20 درصد پیش پرداخت داده می شود و اکثر شرکت های ایرانی در تله بودجه گیر می افتند. برخی شرکت های ما هم در این تله افتاده اند و دولت باید برای این مساله فکری کند.
