به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، در تبصره «3» ماده (529) آیین دادرسی کیفری عنوان شده: «هرگاه محکوم علیه ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ احضاریه قاضی اجرای احکام کیفری برای پرداخت جزای نقدی حاضر شود، قاضی اجرای احکام می‌تواند او را از پرداخت بیست درصد اجرای نقدی معاف کند. دفتر قاضی اجرای احکام کیفری مکلف است در برگه احضاریه محکوم علیه معافیت موضوع این تبصره را قید کند.» سوالاتی در این خصوص مطرح است لطفاً ارشاد فرمایید:
الف- آیا موضوع معافیت بیست درصد در تبصره ماده فوق صرفاً در بحث احضار محکوم علیه است و آیا در جلب این امر ممکن است یا نه؟
ب- آیا در نیابت اعطایی، قاضی اجرای احکام مجری نیابت، می‌تواند موضوع معافیت بیست درصد را اعمال کند یا خیر؟
پ-آیا در موضوع معافیت، قاضی اجرای احکام اختیار اعمال معافیت کمتر از بیست درصد را هم دارد یا خیر؟
ت- آیا عبارت «برای پرداخت جزای نقدی حاضر شود» منظور تمام جزای نقدی دفعتاً واحده است یا قسمتی از آن را هم پرداخت کند شامل می‌شود؟
شرط معافیت از 20 % جزای نقدی، حضور محکوم علیه ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ احضاریه برای پرداخت جزای نقدی است. برابر ماده (500) ق. آ. د. ک. محکوم علیه معمولاً برای اجرای رأی احضار می‌شود و جلب محکوم علیه بعد از انقضای مهلت مذکور صورت می‌گیرد، در این صورت باتوجه به انقضای مهلت، معافیت از 20 % جزای نقدی منتفی است؛ اما چنانچه محکوم علیه در اجرای تبصره ماده مذکور بدون احضار قبلی، جلب شود و در همان روز آمادگی خود را برای پرداخت جزای نقدی اعلام کند، این امر مانع از معافیت 20% از جزای نقدی نخواهد بود؛ زیرا از تاریخ درخواست اجرای احکام برای پرداخت جزای نقدی مهلت مذکور منقضی نشده است.
2- درصورت حصول شرایط قانونی و عدم انقضای مهلت مقرر قانونی، قاضی اجرای احکام مجری نیابت درصورت وجود شرایط قانونی باید در مورد معافیت محکوم علیه از پرداخت 20 % جزای نقدی اقدام کند. شایسته است قضات اجرای احکام در هنگام اعطای نیابت این موضوع را در نیابت قید کنند تا قاضی مجری نیابت طبق مقررات اتخاذ تصمیم کند.
3- با عنایت به تکلیف دفتر قاضی اجرای احکام به درج کردن امکان معافیت موضوع تبصره ماده (529) ق. آ. د. ک، در برگه احضاریه، اعمال معافیت مذکور الزامی است و میزان 20 % مذکور در تبصره ثابت و مقطوع است و قاضی اجرای احکام نمی‌تواند تخفیف را کمتر از 20 % اعمال کند.
4- تبصره «3» ماده (529) ق. آ. د. ک، ناظر به تشویق محکوم علیه نسبت به پرداخت جزای نقدی مورد حکم به نحو یکجاست و چنانچه جزای نقدی در اجرای مقررات ذیل ماده (529) تقسیط شود، محکوم‌علیه نمی‌تواند از معافیت مقرر در آن تبصره استفاده کند.
