توهین‌کنندگان به مقامات کشور، چنان حاشیه امنی دارند که از پخش شدن فیلم و عکس‌شان در حال هتاکی به بزرگان، ابایی ندارند.
روز قدس امسال هم درست مثل روز قدس پارسال به جای شنیده شدن ندای وحدت، شاهد توهین به یکی از مقامات کشور و تسویه حساب‌های سیاسی بود. هتاکان، امسال علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی را هدف قرار دادند. تا جایی که مدیر مأخوذ به‌حیایی مثل صالحی هم از کوره در رفت و آن‌ها را بی‌ادب خواند.
اما چنین اقداماتی سابقه‌ای طولانی و تأسف‌بار دارد. فعالیت‌هایی که ابتدا جنبه عمومی داشت و به حمله به نشریات، سینماها و مراسم فرهنگی و هنری ختم می‌شد اما در دهه 70 و به خصوص پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات شدت بیشتری گرفت و به هتاکی و حتی ضرب و شتم مسئولینی دولتی گسترش یافت.
یادآوری برخی از این اتفاقات می‌تواند مسبوق به سابقه بودن آن را نشان دهد:
13 شهریور 1377: ضرب و شتم عبدالله نوری معاون توسعه و امور اجتماعی رئیس‌جمهور و عطاءالله مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، قبل از مراسم تشییع پیکر شهدای هشت سال دفاع مقدس در نماز جمعه تهران.
25 دی 1377: سردادن شعار علیه آیت‌الله طاهری نماینده ولی فقیه و امام جمعه اصفهان، پرتاب سنگ و چوب و آهن به طرف جایگاه نماز جمعه و ممانعت از اقامه نماز جمعه روز قدس.
19 بهمن 1377: برهم زدن مراسم سخنرانی عباس عبدی عضو شورای سردبیری روزنامه "صبح امروز" در شهر قم.
20 بهمن 1377: اخلال در مراسم سخنرانی محسن آرمین سردبیر هفته‌نامه "عصر ما" در شهر قم.
22 بهمن 1377: حمله به سخنرانی سید هادی خامنه‌ای، مشاور رئیس‌جمهور و مدیرمسئول روزنامه "جهان اسلام" با سنگ، چوپ، میله، کفش، مهر نماز و... و مضروب کردن وی در شهر قم.
15 خرداد 1385: اخلال در سخنرانی اکبر هاشمی‌رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در حرم مطهر حضرت معصومه (س).
28 تیر 1388: حمله به برخی چهره های اصلاح‌طلب در آخرین نماز جمعه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و هتک حرمت و مضروب کردن مهدی کروبی و عبدالله نوری تا جایی که عمامه این دو روحانی را از سرشان انداختند.
14 خرداد 1389: بر هم زدن سخنرانی سید حسن خمینی با شعارهای "مرگ برمنافق" و "مرگ بر ضد ولایت فقیه" درست پس از سخنرانی طولانی‌مدت محمود احمدی نژاد که منجر به ناتمام ماندن سخنرانی یادگار امام در مرقد بنیانگذار انقلاب اسلامی شد.
21 مرداد 1391: تشنج در سخنرانی علی‌اکبر ناطق‌نوری و توهین به وی در حرم امام رضا (ع) در مراسم شب قدر با شعارهای "مرگ بر ضد ولایت فقیه" و "خواص بی‌بصیرت نمی‌خواهیم" و پرتاب بطری آب‌معدنی به سمت ناطق‌نوری.
22 بهمن 1391: اخلال در سخنرانی علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی و پرتاب مُهر نماز به سمت وی و ناتمام ماندن سخرانی در قم پس از اتفاقات "یکشنبه سیاه مجلس" با شعارهای "مرگ بر ضد ولایت فقیه" و "خواص بی‌بصیرت، بصیرت بصیرت".
6 مهر 1392: توهین به حسن روحانی رئیس‌جمهور در فرودگاه مهرآباد پس از بازگشت از اولین سفرش به نیویورک و گفت‌وگوی تلفنی با رئیس‌جمهور آمریکا و پرتاب لنگه کفش به سمت ماشین رئیس‌جمهور.
18 اسفند 1393: حمله به علی مطهری و پرتاب چوب، آجر، گوجه و تخم مرغ به سمت خودروی حامل این نماینده مجلس در شیراز که باعث شد راننده مجبور شود برای حفظ جان خود و مطهری، در کلانتری میدان گل شیراز که در نزدیکی فرودگاه پناه بگیرد.
28 آبان 1394: حمله به همایش اصلاح‌طلبان در ورامین و توهین و حمله به موسوی‌لاری و انداختن عمامه وی که قرار بود سخنران این همایش باشد.
3 دی 1395: پرتاب مهر نماز و تسبیح به سمت حسینعلی امیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور حین سخنرانی پیش از خطبه او در نماز جمعه یزد با شعارهای "مرگ بر فتنه‌گر" و "مرگ بر منافق".
2 تیر 1396: توهین به حسن روحانی رئیس‌جمهور در حاشیه حضور وی در راهپیمایی روز قدس.
این‌ها تنها بخشی از اقدامات هتاکانه عده‌ای تندرو بود که با ادعای انقلابی بودن با چنین اعمالی بیشترین ضربه را به انقلاب اسلامی و ولایت فقیه وارد می‌کنند.
نکته جالب اینجاست که بیشتر این اقدامات در روزهایی مثل 22 بهمن، روز قدس، ارتحال امام (ره) و... یعنی روزهایی که باید نماد همبستگی و وحدت ملی باشد انجام می‌شود و در عمل شکوه حضور مردم را زیر سایه حاشیه‌های به وجود آمده قرار می‌دهد.
حال باید دید که آیا قوه قضائیه با چنین افرادی که پیدا کردن خود و به خصوص آمرانشان چندان سخت نیست برخورد قاطعی می‌کند یا سرنوشت اقدام آن‌ها هم مثل قبلی‌ها نامعلوم بوده و پس از مدتی به بوته فراموشی سپرده می‌شود. شاید اگر امروز جلوی این اقدامات خودسرانه و تندروهایی که دستور چنین اقداماتی را می‌دهند گرفته نشود بعید نیست باز شاهد ظهور افرادی مثل "سعید امامی" یا "سعید عسکر" باشیم که با اقدامات خودسرانه خود هزینه‌های جبران‌ناپذیری را برای جمهوری اسلامی رقم زدند.»
214214
