به گزارش ایسنا به نقل از واشنگتن پست، «دیوید داگلاس دونکان» که به عنوان یکی از بزرگترین عکاسان خبری قرن بیستم میلادی شناخته می‌شد علاوه بر ثبت تصاویر درخشان و به یادماندنی از جنگ‌های جهانی درعرصه هنر نیز فعال بود و همواره به کاخ کرملین در مسکو و همچنین استودیو «پابلو پیکاسو» در فرانسه می‌رفت.
وی نقش بسیار مهمی در افزایش آگاهی عمومی مردم از جنگ جهانی دوم و همچنین جنگ‌های بعدی آمریکا در کره و ویتنام داشت و نمایشگاه‌های متعددی از آثار او در موزه‌ها و گالری‌های مختلف در سراسر جهان به ویژه در نیویورک برگزار شده است.
عکاسی‌های او در کشور کره جنوبی در قالب کتابی با عنوان «این جنگ است!» در سال 1951 منتشر شد که آن را بالاترین سطح عکاسی جنگی توصیف می‌کنند.
«دونکان» به صورت سیاه سفید و با دوربین‌های «Leica» و لنزهای «Nikkor» محصول کمپانی کانن عکاسی می‌کرد، دوربین‌هایی که به کمک او در غرب شناخته شد. وی در سال 1968 کتاب «من معترضم!» را منتشر کرد که مجموعه‌ای عکس‌های جنگی از شمال ویتنام بود که 250 هزار نسخه از آن به فروش رفت و «دونکان» را به عنوان پیشتاز عکاسی خبری در آمریکا معرفی کرد.
پیکاسو و داگلاس دونکان
وی معتقد بود پس از آشنایی و دوستی با «پابلو پیکاسو» رویکرد هنری بیشتری در آثارش داشته است و بین سال‌های 1956 تا 1973 و مرگ «پیکاسو» بیش از 50 هزار عکس از پیکاسو و آثارش ثبت کرد.
وی در دوران حیات خود بیش از 25 کتاب از مجموعه عکس‌هایش منتشر کرد که آخرین آن در سال 2006 با نام «پیکاسو و سگش» بود.
