راستش را بخواهید، این که چرا یک نفر بخواهد از خودرو در حال حرکت بیرون بپرد، برای ما خیلی عجیب است؛ اما فرض می‌کنیم پرسش شما مربوط به زمانی است که به عنوان مثال ترمز خودرو بریده است و چاره‌ی دیگری ندارید.
در هر صورت، فرض «به سلامت» بیرون پریدن از خودروی فرضی غیرواقعی است؛ اما می‌توانید این کار را به نحوی انجام دهید که شاید بتوان آن را به «زنده بیرون پریدن» تفسیر کرد. مهم‌ترین نکته برای انجام این کار زمان بندی» است. اگر در صندلی راننده یا پشت آن نشسته اید، صبر کنید تا خودرو به یک پیچ راستگرد برسد تا بتوانید بدون این که خطر برخورد با خود ماشین وجود داشته باشد، از آن بیرون بپرید.
همچنین حواستان باشد که در مسیر، تابلوی راهنمایی یا علائم جاده نباشد که به آن برخورد کنید. نکته‌ی مهم بعدی، زاویه‌ی بیرون پریدن است. برای محافظت از آرنجهایتان، آستین‌های لباستان را با کاغذ یا هر چیزی که دم دست دارید، پر کنید.
در قسمت زیر پایی صندلی قوز کنید و رو به در خودرو بچرخید. در را هل بدهید و با زاویه‌ی 45 درجه بیرون بپرید. آرنجهایتان را محکم جمع کنید و مچ دست را زیر چانه بگذارید. پا‌ها را کنار هم نگه دارید و اصلا سعی نکنید روی کف پا فرود بیایید. نکته‌ی آخر مربوط به لحظه‌ی برخورد است.
حتما سعی کنید با پشت روی زمین فرود بیایید، چون پهن‌ترین بخش بدن است و نیروی برخورد را پخش می‌کند. دست و پا‌ها و گردنتان را کشیده و سفت نگه دارید تا مانع از کوبیده شدنشان به اطراف شوید و همچنین بتوانید روی زمین غلت بخورید. سعی کنید بر وسوسه‌ی باز کردن دست‌ها و چنگ زدن به اطراف غلبه کنید، چون در غیر این صورت مچ دست هایتان را خواهد شکست.
منبع: هفته نامه دانستنی‌ها
