همواره بسیاری از والدین نگران مدت زمانی هستند که کودکان آن ها صرف بازی های ویدیویی می کنند و حال آن ها یک دلیل جدید دیگری برای نگرانی دارند، اخیراً سازمان بهداشت جهانی اعتیاد به بازی های ویدیویی را به عنوان یک اختلال روانی طبقه بندی کرده است.
این اعتیاد در جدیدترین نسخه لیست «طبقه بندی بین المللی آماری بیماری ها» گنجانده شده است. البته لازم به ذکر است که همه روان‌شناسان با این اتفاق موافق نیستند.
لیست طبقه بندی بین المللی آماری بیماری ها که در 10 سال گذشته به طور مرتب توسط سازمان بهداشت جهانی به روز می شود، شامل عوامل و بیماری های متعددی است که به سلامت انسان آسیب می زنند.
سخنگوی کالج سلطنتی بریتانیا دکتر هنریتا جونز در رابطه با این بحران می گوید: «ما با پدر و مادرانی روبرو هستیم که دچار آشفتگی شده اند؛ نه تنها به خاطر ترک مدرسه توسط فرزندانشان، بلکه به علت خانواده ای که در حال از بین رفتن است.» او اعتقاد دارد که اعتیاد به بازی های ویدیویی معمولاً با روانکاوی درمان می شود اما در بعضی از موارد ممکن است داروها نیز جوابگو باشند.
دکتر مارک گریفیتس که 30 سالی را مشغول مطالعه در مورد اختلالات مربوط به بازی های ویدیویی بوده می گوید که اضافه شدن این بیماری به لیست سازمان بهداشت جهانی به مشروعیت بخشیدن به وجود چنین مشکلی و تقویت استراتژی های درمان آن کمک می کند.
او می گوید: «بازی های ویدیویی از دید روانشناختی نوعی قمار غیرمالی محسوب می شوند. قماربازان از پول واقعی استفاده می کنند و کاربران بازی های ویدیویی به امتیازات وابسته اند.»
او گمان می کند که تعداد کاربران بازی های ویدیویی که دچار این مشکل هستند، بسیار کوچک وخیلی کم تر از 1 درصد است و بسیاری از آن ها، از مشکلاتی نظیر اختلال دوقطعی یا اوتیسم هم رنج می برند.
نظر شما چیست؟ تا چه حدی با چنین بحرانی روبرو بوده اید و آیا بازی کردن بیش از اندازه یک نوع اعتیاد محسوب می شود؟
