گرداب هایی که توسط فیزیک دانان در فضا-زمان شناسایی می شوند، می توانند یک روز اثبات کننده وجود کرمچاله هایی باشند که ما را به نقطه ای دیگر از جهان هستی منتقل خواهند کرد. امواج گرانشی که اینشتین برای اولین بار درباره آنها صحبت کرده بود و وجودشان در سال 2016 اثبات شد، از همین حالا دانش ما را در مورد پدیده ای افزایش داده اند که دانشمندان آن را برخورد سیاهچاله ها تلقی می کنند.
با این حال تحقیقاتی تازه نشان داده که امواج گرانشی، ممکن است در واقع ناشی از برخورد کرمچاله ها باشند. داشمندان برای تمیز دادن این دو نوع از امواج، متدی ارائه کرده اند که با بررسی اکوهایی که مشخصه امواج کرمچاله ای هستند می پردازد. اگرچه تکنولوژی های کنونی به اندازه کافی برای تشخیص انواع امواج گرانشی حساس نیستند، اما این موضوع ممکن است در آینده نزدیک تغییر کند.
محققان دانشگاه کاتولیک لوون و نیز دانشگاه مادرید، مدلی ساخته اند که می تواند چگونگی تشخیص امواج ناشی از کرمچاله هایی که به دور یکدیگر می گردند را پیش بینی کند. تا به امروز، تمام سیگنال های دریافت شده از امواج گرانشی، بعد از چند لحظه از بین رفته اند. دانشمندان عقیده دارند که این موضوع، یکی از پیامدهای وجود افق رویداد در سیاهچاله هایی است که این امواج را ساطع می کنند.
اما اگر اصلاً هیچ افق رویدادی وجود نداشته باشد، که گفته می شود این موضوع درباره کرمچاله ها صادق است، این نوسانات کاملاً ناپدید نخواهند شود. در عوض، اکوی این سیگنال ها می تواند برای مدتی طولانی تر باقی بماند و شاید تا به امروز از چشم دانشمندان دور مانده باشند.
سیاهچاله ها برای مدتی طولانی، بحثی داغ میان اخترشناسان بوده اند و براساس هزاران آزمایش تجربی، مدل های روی کاغذ و رصد غیرمستقیم، وجود آنها در تئوری پذیرفته شده است. گفته می شود امواج گرانشی دریافت شده از سوی رصدخانه Ligo نیز به همین هیولاهای سیاه کیهانی تعلق دارند. با این همه، سیاهچاله ها مشکلی بزرگ دارند: لبه آنها که افق رویداد نامیده می شود، باعث می شود که هیچ چیز مثل ماده و نور قادر به فرار از آن نباشد؛ موضوعی که به خودی خود با قوانین فیزیک کوانتوم و این موضوع که مواد هیچوقت از بین نمی روند در تضاد است.
حالا محققان عقیده دارند که یکی از راه های بررسی علل این تضاد، فرض این موضوع است که سیاهچاله ها دقیقاً آن چیزی نیستند که تا امروز فکر می کردیم. در عوض سیاهچاله ها می توانند نوعی از اجرام فشرده باشند که کرمچاله ها و دیگر پدیده های کیهانی مانند گرت اختر را در خود جای داده اند. از آن جایی که کرمچاله ها افق رویداد ندارند، تاثیر این موضوع می تواند بر امواج گرانشی ثبت شده در رصدخانه Ligo بررسی شود.
