به گزارش ایسنا، دکتر علی بیت‌الهی در نشست خبری امروز با اشاره به جزئیات زلزله بزرگ منجیل در 28 سال گذشته، افزود: در 28 سال گذشته 31 خرداد ماه زلزله رودبار با بزرگای 7.4 و در مقیاس دیگر با بزرگای 7.7 در منطقه‌ای در حوالی شهرهای رودبار، لوشان و رستم‌آباد رخ داد که امتداد آن در تهران و در منطقه امیرآباد احساس شد.
وی ادامه داد: در این زلزله 500 هزار نفر بی‌خانمان و 35 هزار نفر کشته شدند. این حادثه دو سال بعد از رها شدن از جنگ تحمیلی در ایران رخ داد که ساختارهای لازم را برای مدیریت بحران نداشتیم.
وی با بیان اینکه این زلزله اثرات مثبتی در ایجاد ساختارهای مدیریت بحران در برابر زلزله و حوادث غیر مترقبه در کشور داشته است، اضافه کرد: در آن زمان 8 میلیون واحد مسکونی در این منطقه وجود داشت که اکثر این سازه‌ها فاقد اسکلت بودند.
مدیر بخش زلزله مرکز تحقیقات مسکن، راه و شهرسازی اضافه کرد: در حال حاضر از 22 میلیون واحد مسکونی در این منطقه حدود 13 میلیون واحد آن مسکونی اسکلتی و 9 میلیون آن فاقد اسکلت است.
بیت‌الهی با بیان اینکه ایجاد ساختمان‌های اسکلتی روند رو به افزایشی نیز دارد که این امر موجب ارتقای شاخص کیفی سازه‌ها می‌شود، اظهار کرد: ولی میزان ریسک و خطرپذیری سازه‌های ما کمتر نشده، چرا که تعداد واحدهای مسکونی سه برابر زمان زلزله رودبار شده است، ضمن آنکه بسیاری از خطوط و شریان‌های حیاتی توسعه یافته که این امر آسیب‌پذیری ما را در برابر حوادث طبیعی افزایش می‌دهد.
مدیر بخش زلزله مرکز تحقیقات مسکن با اشاره به اینکه در شهرهای بزرگ چون مشهد، تبریز، تهران و کرمان سازه‌ها در کنار گسل‌های فعال ساخته شده‌اند، اضافه کرد: این امر موجب آسیب‌پذیری شهرها شده است که باید نسبت به آن توجه بیشتری صورت گیرد.
وی همچنین تاکید کرد: ما علاوه بر زلزله با چالش فرونشست و فروریزش‌ها مواجه هستیم که این پدیده‌ها خطرات کمتری نسبت به زلزله ندارند.
بیت‌الهی ابراز امیدواری کرد که بتوان با فرهنگ‌سازی کیفیت مطلوبی برای سازه‌ها ایجاد کرد تا بتوانیم به توسعه پایدار دست یابیم.
