ایرنا: هند دارای قدرتی است که بتدریج نسبت به آن آگاهی می‌یابد مثلا دهلی نو دیگر از این که عضو نهاد‌های های نظارتی سازمان ملل و یا گروه جی 7 نیست ناخشنود است و می‌خواهد این رویه را تغییر دهد.
کارشناسان معتقدند که هند باید برای دستیابی به این هدف از منطقه خود شروع کند، تنش‌ها و مسایل متعدد با همسایگان دیوار به دیوار خود را حل کند.
به گفته، کارشناسان 'مودی' برای دستیابی به این اهداف، باید نخست برای دستیابی به نقشی برابر با چین و پاکستان در منطقه دست یابد.
نفوذ فزاینده چین در منطقه علاوه بر این که تعادل قدرت را در جنوب و جنوب شرق آسیا برهم می‌زند می‌تواند تهدید بزرگی برای هند محسوب شود.
هند باید وضعیت خود را از 'یک قدرت در حال ظهور' به ' بازیگر بزرگ جهانی' تغییر دهد.
هند دارای منابع و قدرتی است که به خوبی از آن‌ها استفاده نمی‌کند.
این کشور در حال حاضر دارای سومین ارتش بزرگ جهان از نظر نیرو نظامی، پنجمین بودجه دفاعی در جهان و هفتمین اقتصاد بزرگ در جهان است. علاوه بر این، در آینده‌ای نه چندان دور، هند با عبور از چین، عنوان پرجمعیت‌ترین جمعیت جهان را به خود اختصاص می‌دهد.
این جمعیت جوان، هوشمند و با انگیزه حاضر است تعصبات مذهبی و قبیله‌ای که سال‌ها از پیشرفت هند جلوگیری کرده اند را رها کند.
اما مشکل آنجاست که تلاش مستمر برای غلبه بر موانع بزرگ از رشد هند جلوگیری کرده و باعث شده اند که اهداف توسعه‌ای این کشور فدای نفوذ جغرافیایی و سیاسی و برقراری ثبات در منطقه شوند. هنوز هم بیش از 270 میلیون هندی در فقر شدید زندگی می‌کنند و به گفته وزیر دارایی هند، هند سومین کشور جهان از نظر نیاز به زیرساخت‌ها است و '1.5 تریلیون سرمایه گذاری عمده برای زیرساخت‌ها در یک دهه آینده مورد نیاز است.
این در حالیست که، تبعیض نهادینه شده در ساختار اجتماعی پیچیده هند و جمعیت متنوع که بر اساس 'جنس، قبیله، مذهب یا منطقه' تقسیم بندی شده است مانع جدی بر سر راه پیشرفت هند است.
همه این‌ها باعث شده است تحلیلگران به این باور مشترک برسند که تا زمانی که دولت مودی اقدامی برای حل مسائل تنفر و تبعیض در ساختار اجتماعی این کشور انجام ندهد، هند همچنان در مسیر‌های فرعی باقی خواهد ماند و نخواهد توانست وقت خود را صرف تبدیل شدن به کشوری با تاثیرگذاری جهانی بنماید.
در حالیکه بسیاری از سیاستمداران هند از جمله 'مان موهان سینگ'، نخست وزیر سابق، بار‌ها اعلام کرده اند که جهان هرگز هند را یک قدرت جهانی محسوب نخواهد کرد، اما نخست وزیر کنونی معتقد است جایگاه هند در رهبری جهان را وسعت هند و سیستم سیاسی که آنرا به بزرگترین دموکراسی دنیا تبدیل کرده است تعیین می‌کنند.
در نخستین قدم، هند به دنبال بدست آوردن یک کرسی در شورای امنیت است که رقیب این کشور (چین) آن را اشغال کرده است.
قدرت مودی در کنترل هند به او این امکان را می‌دهد تا به دنبال تامین منافع خود به عنوان یک مرکز جدید قدرت در جهان باشد.
قدرت در حال رشد نظامی هند، قدرت اقتصادی و تمرکز بر روابط گرم با کشور‌هایی مانند آمریکا و ایران نشان می‌دهد، هند مسیر درستی برای بدست آوردن موقعیت برتر در جهان پیش گرفته است.
تاخیر در رسیدن به این هدف، انگیزه‌ای شده است تا هند به عنوان یک بازیگر اصلی در صحنه جهانی به دنبال روابط گرمتر با قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا باشد. لازمه این کار آن است که دهلی نو برخی مواضع قدیمی خود در صحنه جهانی از جمله سیاست‌های مربوط به جنبش غیر متعهد‌ها را کنار بگذارد.
'دونالد ترامپ' رئیس جمهوری آمریکا برای نخستین بار از هند خواسته است نقش بسیار پررنگتری در منطقه به عهده بگیرد. مثلا در افغانستان مشارکت بیشتری داشته باشد و در منطقه جنوب شرق آسیا برای مقابله با نفوذ گسترده چین به شکل فعالتری وارد صحنه شود.
در این مسیر، هند باید دیپلماسی خود را تقویت کند تا بتواند به سازمان‌های بین المللی بیشتری راه پیدا کند و در نتیجه قرارداد‌های تجاری - اقتصادی و همچنین ائتلاف‌های نظامی - دفاعی بیشتری با کشور‌های دیگر امضا کند.
هند در منطقه پرتلاطمی از جهان قرار دارد و همواره با دو همسایه اتمی خود که آرزوی غلبه بر آن را دارند تنش دارد.
آرزو‌های غرب برای تبدیل شدن هند به کشوری که بتواند نفوذ چین و ایران را در منطقه کنترل کند تنها زمانی به واقعیت تبدیل خواهد شد که هند بر رشد خود از نظر اجتماعی، اقتصادی و نظامی ادامه دهد.
در حال حاضر، قدرت نظامی و اقتصادی هند است که سیاست خارجی آن را هدایت می‌کند یعنی هر چند این کشور وضعیت خود را از غیر متعهد به متحد آمریکا در منطقه تبدیل کرده است، اما هنوز هم با رقیبان واشنگتن در جهان روابط گرم خود را حفظ کرده است.
مرور اخبار رسانه‌ها نشان می‌دهد حتی در داخل آسیا، هند و چین به صورت احتیاط آمیز در حیاط خلوت یکدیگر قدم گذاشته اند.
روزنامه 'تایمز او ایندیا' چندی پیش گزارش داد که هند دارای روابط نزدیک با ویتنام است و قصد دارد تا موشک‌های براهموس را به این کشور صادر کند. دهلی نو در حال حاضر یک پایگاه نیروی دریایی در اندونزی دارد. همه اعضای آسه آن، به عنوان مهمانان روز جمهوری هند در سال 2018، موافقتنامه‌های همکاری دفاعی با هند امضا کردند.
چین در حال حاضر دارای یک پایگاه در سریلانکا است، روابط خود را با مالدیو افزایش داده و ممکن است به زودی پایگاهی در میانمار داشته باشد. همه این کشور‌ها در حیاط خلوت هند هستند.
همچنین هند با اتحادیه کشور‌های جنوب شرق آسیا (آسه آن) برای گسترش نظام بر پایه قانون در منطقه هند و اقیانوسیه همکاری خواهد کرد.
روزنامه 'هندوستان تایمز' نیز در تحلیلی به تصمیم هند برای حفظ روابط با ایران و روسیه علیرغم تحریم‌های آمریکا اشاره کرد.
بر اساس گزارش ماه گذشته موسسه بین المللی صلح استکهلم سهم واردات سلاح هند از روسیه بین سال‌های 2008 تا 2012 حدود 79 درصد بوده است که این مقدار در سال‌های 2013-2017 به 62 درصد کاهش یافته است. قطعات، لوازم و نگهداری روسی برای زیرساخت‌های امنیتی هند حیاتی هستند.
همچنین 'سوشما سواراج' وزیر امور خارجه هند دردیدار با جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در دهلی نو اعلام کرد هند تحریم‌های آمریکا را به رسمیت نمی‌شناسد و تنها از تحریم‌های سازمان ملل حمایت خواهد کرد.
با این حال هند روابط خود را با همه کشور‌ها حفظ خواهد کرد، اگرچه هند دارای روابط خوبی با ایران است، اما این کشور روابط خود را با رژیم صهیونیستی نیز حفظ کرده است.
دولت کنونی هند دیپلماسی این کشور را به چالش کشیده است و روابط دهلی نو با کشور‌هایی که دشمن یکدیگر هستند را حفظ کرده است. اما در زمانی که آمریکا به دنبال فشار بیشتر بر هند جهت کاهش روابط خود با ایران و روسیه است، دولت هند با آزمون واقعی خود روبرو خواهد شد.
