عقل دارای معانی متعددی است و استناد بیشتر این معانی به ملائکه صحیح است؛ و مطمئناً فرشتگان نیز از قدرت عقل به این معانی بهره‌مندند:
1. عقل به معنای درک و تمییز خیر از شر.
2. عقل به معنای خود‌اشعاری و خود‌آگاهی.
3. عقل به معنای قدرتی که به وسیله آن خدا پرستش شود و بهشت به دست آید
دلیل این ادعا آیات و روایاتی است که جایگاه و وظایف فرشتگان را بیان می‌کنند.
البته، برخی از معانی عقل را نمی‌توان به فرشتگان استناد داد؛ و آن عبارت است از عقل حسابگر و ابزاری.
توضیح این‌که گاهی مقصود از عقل همان چیزی است که در فرهنگ غرب به "عقل ابزارى"، "عقل جزئى "، یا "عقل استدلال‌گر" نیز یاد می‌شود. این عقل ابزارى معطوف به دنیا و زندگى دنیوى است و کارى با آخرت انسان ندارد. عقلى است که ابزار رسیدن به امیال و شهوات انسان را فراهم می‌کند؛ از این‌رو این عقل در طول شهوت و در خدمت آن است، نه در عرض و معارض آن. جهت‌گیرى اصلى عقلانیت ابزارى و حسابگر در این اصطلاح، تسلط آدمى بر طبیعت است. عقل ابزارى معطوف به معاش است، و به طور کلى عبارت است از قدرت و شعورى که انسان با استفاده از آن به معاش خود سامان می‌دهد و به زندگى دنیوى مطلوبش دست می‌یابد روشن است چنین عقلی را نمی‌توان به فرشتگان نسبت داد.
