گاهی اوقات پختن مواد غذایی باعث کاهش ویتامین ها یا سایر مواد مغذی موجود در آنها می شود ولی در مورد گوجه فرنگی این مطلب صدق نمی کند و گوجه فرنگی پخته بهتر از گوجه فرنگی خام است.
بسیاری از رنگدانه های گیاهی* مفید موجود در میوه ها وسبزی ها، (آنتی اکسیدان ها) می باشند که بدن ما برای ترمیم سلولهای تخریب شده توسط رادیکالهای آزاد، به این مواد نیاز دارد.
لیکوپن** موجود در گوجه فرنگی، یک آنتی کسیدان قوی می باشد که خطر ابتلاء به سرطان را کاهش می دهد. همچنین از تبدیلLDL- کلسترول مضر در بدن بهLDL اکسیده ( که در سرخرگ ها پلاکت ایجاد می کند ) ، جلوگیری کرده و بدینوسیله از حملات قلبی پیشگیری می کند.
خواص آنتی اکسیدانی لیکوپن از آفتاب سوختگی نیز جلوگیری می کند.
اگر شما گوجه فرنگی را به صورت خام مصرف کنید، قسمت اعظم لیکوپن آن، به دلیل هضم نشدن ، از بدن دفع می شود. عمل پختن ، دیواره سلولی گوجه فرنگی را شکسته و باعث می شود لیکوپن در دسترس بدن قرار گیرد و بیشتر جذب شود. بهترین منابع آن شامل: سس گوجه فرنگی، رب گوجه فرنگی و گوجه فرنگی کنسرو شده می باشد.
لیکوپن در سایر سبزیجات و میوه های رنگ روشن مثل هندوانه و گریپ فروت سرخ نیز وجود دارد. شاید شما از خوردن گوجه فرنگی خام لذت بیشتری ببرید. البته گوجه فرنگی خام نیز منبع خوبی ازویتامین هایAوB، فیبر و املاح است و کالری کم و مزه خوبی دارد.
اما شما نباید همیشه فقط یک نوع میوه یا سبزی بخورید. توصیه می شود انواع مختلفی از میوه ها و سبزی ها را بخورید که منابع خوبی از ویتامین ها و املاح هستند و جهت تنظیم اعمال بدن ، مفید و ضروری می باشند.
