روغن گل رز برای اولین بار در قرن دهم تقطیر شد. امروزه نیز به طور عمده عصاره گل رز در این کشور تولید می شود که برای تهیه مقدار کمی از آن به تعداد زیادی برگ گل رز نیاز است. از روغن رز به صورت غلیظ و مخلوط شده با روغن های دیگری مانند بادام، هسته انگور و… استفاده می شود.
این روغن به صورت موضعی نیز استفاده می شود. استنشاق بخار آن، احساس خوشحالی و امید در فرد به وجود می آورد. تقویت کننده ریشه مو و پوست است. رگ های خونی کوچک را منقبض می کند و برای متوقف کردن جریان خون، روی زخم ها یا بریدگی ها مالیده می شود.
* لکه های مربوط به جوش، آکنه و زخم ها را کم رنگ می کند.
* کمپرس با آب سرد یا ولرم حاوی روغن گل رز، دردهای مزمن از جمله گرفتگی عضله به علت قاعدگی یا سردرد را تسکین می دهد.
به نقل از خراسان
