خوردن گشنیز برای دهان و دندان بسیار مفید است. هم لثه را سالم می سازد و هم جلوی خرابی دندان ها را می گیرد و درد دندان را بر طرف می کند.
برای شستن دهان و دندان بهتر است یک قاشق چایخوری پودر تخم گشنیز را در یک لیوان آب جوش ریخته ، به مدت 5 دقیقه دم کنید. سپس آن را برای شستن دهان، دندان و گلو غرغره کنید.
خوردن گشنیز با غذا از ترش کرن جلوگیری می کند ودر کل گشنیز جلوی مسمومیت های غذایی را می گیرد.
برای بر طرف کردن بوی بد دهان سوپ یا آش گشنیز بخورید.
گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است.
بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. پزشکان قدیم عقیده داشتند گشنیز از سرایت امراض جلوگیری می کند، از این رو به افراد مبتلا به آبله دستور می دادند که آب گشنیز را به دور چشمهایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم ها سرایت نکند.
گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند. آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ، ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود.
گشنیز تازه گیاه معطری است که در کوکو و آش استفاده می شود. تخم آن را نیز تفت داده و پودر می کنند و به عنوان ادویه خصوصاً در غذاهای هندی ، در ادویه گرام ماسالا استفاده می کنند. مخلوط پودر تخم گشنیز و زیره سبز در غذاهای ایرانی مثل خورش ها،
گشنیز و تخم گشنیز از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است وخوردن تخم گشنیز معده را تقویت می کند و به همراه غذا به هضم آن کمک می کند. معده و روده را ضد عفونی می کند و کرم کش است.
تخم گشنیز ادرار آور است و برای نرم کردن سینه از جوشانده تخم گشنیز استفاده می شود ،
همچنین برای بر طرف کرن تب و سرماخوردگی مفید است. برای این منظور یک سوپ رقیق از آب مرغ و گشنیز تازه تهیه کنید و پس از چند مرتبه مصرف ، اثر معجزه آسای آن را ببینید.
شیر مادران شیرده را زیاد می کند ، برای این منظور باید 2 تا 5 گرم از آن را با کمی عسل تناول کنند.
تخم گشنیز نیرو دهنده قلب و نشاط آور است. تخم گشنیز قاعده آور است.جوشانده تخم گشنیز یا خوردن تخم گشنیز بو داده ، اسهال خونی و بیماری های عفونی روده مثل تب تیفوئید را بهبود می بخشد و برای تسکین درد دندان تخم گشنیز بجوید.
برگ و ساقه گشنیز مسکن و آرام کننده است.
گشنیز تشنگی را بر طرف می کند و برای کاستن از نیروی جنسی خوردن گشنیز اثر قوی دارد.گشنیز ضد نفخ است و دل درد را بر طرف می کند.
زکریای رازی پزشک و دانشمند مسلمان ، گشنیز را برای آرام کردن سردرد و رفع سستی تجویز می کرد . البته در حدیثی آمده است که امام موسی کاظم ( ع ) فرمودند : خوردن سیب ترش و گشنیز موجب حالت نسیان و فراموشی می شود.
در نظر داشته باشید که مصرف به اندازه گشنیز هیچ ضرری ندارد، ولی مصرف بیش از حد آن باعث حالت سستی توام با خستگی شدید می‌شود و گاهی به خواب عمیق، گنگی و بی‌حسی می‌شود.
به نقل از باشگاه خبرنگاران
