سی-و-هفتمین-جشنواره-فیلم-فجر

نیما جاویدی، بعد از «ملبورن»، یک درام شهری اخلاق‌گرا، با «سرخ‌پوست»، به دنبال تجربه سینمای محض رفته است و ثابت کرده است گاهی فیلم‌های دوم خیلی بهتر از فیلم‌های اول از آب درمی‌آیند

بعضی فیلم‌سازها چه زود بزرگ می‌شوند و جای خود را پیدا می‌کند، چه زود از یک فیلم اولی می‌شوند فیلم‌سازی که باید انتظار کارهایشان را کشید، و چقدر خوب است وجود چنین فیلم‌سازانی

نیما جاویدی با «ملبورن» در سینمای ایران شناخته شد. فیلمی که پیش از نمایش، صحبت‌های زیادی درباره‌اش شد و همه می‌گفتند فیلم‌نامه‌اش در همان مسیر «جدایی نادر از سیمین» پیش می‌رود و بسیار هم خوب نوشته شده است

«زهرمار» جواد رضویان یکی دیگر از فیلم‌های اول سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر است. با شناختی که تماشاگر از جواد رضویان دارد و او را همواره در فیلم‌ها و سریال‌های طنز دیده است، از تماشای «زهرمار» متعجب خواهد شد چراکه مطمئنا انتظاری ندارد جزاینکه یک فیلم کمدی ببیند و با آن حسابی بخندد

شاکر دوست باوجوداینکه برخلاف بسیاری از سلبریتی‌ها از اظهارنظر‌های سیاسی و خارج از حوزه کاری و شخصی‌اش خودداری می‌کند، اما گاهی نیز به مشکلات اجتماعی واکنش نشان می‌دهد.

تفاوت تاکتیک با تکنیک در مباحث مدیریتی، این است که تاکتیک مفهومی کلان و عمیق و بلند مدت تر از تکنیک دارد

در میان فیلم‌های ریز و درشت سینمای ایران آن چیزی که بیشتر از همه چیز جلوه می‌کند و باعث آزار تماشاگر می‌شود روحیه بیش از حد مردانه فیلم‌هاست

«حمال طلا» دومی فیلم تورج اصلانی در مقام کارگردان است. اولین فیلمش «جینگو» یک فیلم تجربه‌گرای رادیکال بود که سال 93 در گروه هنروتجربه اکران شد و بین منتقدان موفقیت چندانی به دست نیاورد

چند سالی است، لباس هنرپیشه‌ها روی فرش قرمز جشنواره‌های فیلم فجر و فستیوال‌ها واکنش‌های بسیاری را داشته و این واکنش‌ها هم با باز شدن پرونده جشنواره بعدی بیشتر و با تمام شدن این رویداد می‌خوابد. امسال هم پوشش بازیگران در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حاشیه‌هایی داشت.

«پالتو شتری» فیلم اول مهدی علی میرزایی به عنوان کارگردان است. علی میرزایی کارش را با به عنوان یکی از نویسندگان «گشت ارشاد» شروع کرد