ادبیات-ایران

در این مطلب از سری «کتاب بخوانیم» در بخش ادبی یک داستان خواندنی از آمریکای لاتین و مکزیک را برایتان انتخاب کرده ایم، در بخش غیر ادبی چهار کتاب را معرفی میکنیم و در پایان یک کتاب بسیار مشهور در زمینه موفقیت و روانشناسی عمومی. با ما همراه باشید.

در این مطلب، 5 کتاب خوب معرفی کرده‌ایم تا در اوقات فراغت آخرین روز‌های بهار بخوانید و لذت ببرید. اگر هنوز این کتاب‌ها را نخوانده‌اید و تا به حال شما را به خود جذب نکرده است، درباره‌شان بخوانید تا دلایل اهمیت و محبوبیت‌شان را متوجه شوید و با یکی از این پنج اثر، مطالعه را شروع کنید.

در این مطلب، چند کتاب خوب معرفی کرده‌ایم تا در تعطیلات بخوانید و لذت ببرید.

میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان در سال 1264 در ایروان پایتخت کنونی جمهوری ارمنستان چشم به جهان گشود. جدش از مردم تبریز یا ارومیه بود. وی ابتدا در تبریز کودکستانی را تحت عنوان «باغچه اطفال» دایر کرد و به همین دلیل خود را باغچه‌بان نامید.

گذر از یک سال، گذر از فراز و فرود‌ها و بیم و امیدهاست. روز‌های پایانی سال، موسمِ مرورِ تلخ و شیرین‌ها و بررسی کارنامه روز‌هایی است که گذشت.

شت اکثر روابط ادبی و حتی تئاتر تکانه‌های ادبی جنسی می‌بینید، این‌ها از نظر من بی‌اخلاقی است. من این را نشان می‌دهم، چون بخشی از این روابط جزء بی‌اخلاقی‌های اجتماعی است.

شهرنوش پارسی پور، نویسنده 73 ساله ایرانی در هفته جاری با انتشار ویدئویی در صفحه فیسبوکش از شرایط سخت زندگی اش گفت و ناتوانی از خرید یک خانه. پارسی پور گفت به دلایلی پسرش از زندگی با وی در مجتمع محل سکونتش منع شده و وی مجبور شده اتاقی برای پسرش اجاره کند.

هوشنگ گلشیری در 25 اسفندماه 1316 در اصفهان دیده به جهان گشود. در سال 1321 و در کودکی به همراه خانواده خود به آبادان رفت. گلشیری مدت اقامت در آبادن یعنی از تاریخ 1321 تا 1334 را در شکل‌دهی حیات فکری و احساسی خود بسیار تاثیرگذار می‌داند.

«اکبر رادی» مصداق بارز صحبت‌های شایگان است. کسی که از درد اجتماع و مردمش نوشته و شخصیت‌های نمایشنامه‌هایش آدم‌هایی از پیرامونمان هستند.

در روزی گرم و خشک شاید متقارن با این روز‌های واپسین تابستان، در جفرسون، شهر مرکزی سرزمین مخلوق ویلیام فاکنر، یوکناپاتافا، راوی مشکوک و در حاشیه ایستاده‌ای برای‌مان چیز‌هایی از قصه میس مینی کوپر بازمی‌گوید. در روزی از روز‌های یک سپتامبر خشک و بی‌باران. روزی و روزگاری که آنقدر خشک توصیف می‌شود که حتی هوا را هم به ایستایی کشانده است.