ادیان

تحقق حکومت عدل جهانی از دیرباز آرزوی همه انسان ها و همه پیامبران و اولیاء الهی بوده است

از دیدگاه دین پژوهان، ادیان بزرگ ابراهیمی و پیامبران دارای رسالت جهانی و عمومی هستند و برای منطقه و نژاد خاصی نیامده اند، علی رغم اینکه پاره ای از پیامبران، تبلیغی هستند و برای ترویج شریعت پیش از خود آمده اند اما انبیاء بزرگ دارای رسالت جاوید بوده اند و برای هدایت همه مردم برانگیخته شده اند، از اینرو با آمدن هر یک از ادیان بزرگ همچون یهودیت، مسیحی ...

تمامی ادیان معتقد و منتظر آمدن یک مصلح جهانی در آخرالزمان هستند

یهود و مسیحیت   یهود   شاید مهم ترین محور اندیشه ای که از دیدگاه تفکر انسان شناختی در دین یهود وجود داشته باشد وسپس آن را در سایر ادیان الهی نیز می یابیم، تصویر هبوط یعنی سقوط انسان از موقعیت استعلایی و بهشتی خود به زندگی وسختی بر روی زمین است که در مفهوم «گناه نخستین»مستتر است

(به مناسبت میلاد حضرت مسیح (ع) و آغاز سال نو مسیحی ) همان طور که می دانیم حضرت عیسی (ع) از پیامبران اولوالعزم و صاحب کتاب و شریعت هستند

عصری که انسان ها چشم به راه منجی دوخته اند و خواسته یا ناخواسته از اعماق وجود خود حضور شخصی را با ویژهگی های الهی در حکومت جهانی خالی می بینند، بهترین زمان برای تبیین تفکر مهدوی با ذوق و منطق اسلامی می باشد که نه تنها باعث آرامش دل ها خواهد بود بلکه گرایش مردم را به این تفکر ناب و پاک بیش از پیش خواهد کرد

در ادیان الهی بخصوص اسلام و نیز در تفکر شیعه، آخرالزمان به دورهای گفته میشود که نجاتبخش در آن ظهور میکند و تحولات ویژهای در جهان پس از ظهور او رخ میدهد؛ تباهی و ستم از میان میرود؛ توحید و عدالت، تعلیم حقیقی کتاب خدا، عمل به آن و تکامل اندیشههای بشری در سراسر زندگی انسانها گسترش مییابد

یکی از مهم ترین روش های کنترل و محدودسازی فعالیت فرقه ها را می توان در حوزه کنترل تبلیغات و جذب آنها عنوان کرد. به عبارت دیگر اگر بتوان زمینه های جذب افراد در فرقه ها را از میان برد، می توان ریشه فعالیت فرقه ها را که ارتباط مستقیمی با میزان اعضا و روش های عضوگیری آنهاست، خشکاند.

در آستانه نهم ربیع الاول که سالروز به امامت و ولایت رسیدن امام دوازدهم است انسان یاد ظهور می افتد، تمام مکاتب و ادیان و مذاهب بر اساس آثار و منابعی که از آنها موجود است، منتظر یک شخصیت الهی و یک ابر انسان کامل هستند که با قدرت و نیروی غیبی به اصلاح و اعتلای انسانیت می پردازد.

شکی نیست که مادر از هر جهت مقام ارجمند و والایی در همه ادیان داشته و دارد و همگان با دید احترام به او می نگرند و به عظمت و بزرگی از وی یاد می کنند