ادیان

هر دینی یک سلسله تعالیم را در قالب «عقاید»[1] و «اساطیر»[2] در باب سه موضوع مهمّ خدا، انسان و جهان در اختیار آدمی می­نهد و نیز یک رشته احکام متناسب با آن عقاید را در قالب «اخلاقیات» و «عبادیات» در باب ارتباطات و مناسبات انسان با خدا، با خودش، با انسان های دیگر و سایر موجودات عرضه می­دارد که این احکام و آن تعالیم مجموعاً شأن و کارکرد خاصّی دارند.

در بخش نخست1, از بایستگیِ احیا و دگرگونی اندیشه اسلامی سخن رفت. برای توانایی اسلام بر پاسخ گویی به نیازهای واقعی عصر, بر پویایی و تکامل تفکر اسلامی پای فشردیم و برای باوراندن و جای گیر کردن در ذهنها که چنین کاری دور نمی نماد و شدنی است, در نخستین گام, بر آن شدیم تا توانِ پویایی و قدرتِ رشد و تکامل فهمِ اسلامی را در پویه زمان و انسان بنمایانیم.

آنچه پیش رو دارید گزارش هزاره ادیان است که توسط حضرت آیت ا... جوادی آملی در نشست سوم کانون گفتمان دینی ارائه گردیده است. متن گزارش، از سخنرانی معظم له پیاده شده و پس از حذف بعضی از قسمت ها و اندکی تصرف تقدیم می گردد. متن حاضر به دلیل استخراج از سخنرانی، حالت گفتاری دارد. امید آن که مورد توجه خوانندگان گرامی قرار گیرد.

از آزادی عقیده ، حدود و شرائط آن سخن گفتیم . نتیجه آن شد که در جامعه اسلامی آزادی اندیشه و بیان تضمین شده است واجبار واکراه بر پذیرش عقیده ای خاص وجود ندارد. بالاتر،اسلام ،از برخورد صحیح آرای مخالف استقبال می نماید.

مسیحیان نیز همانند یهود، در آیین خود، راه و روش های متعددی را پیموده اند که زاییده خیالات و تصورات آن هاست و آنچنان این نظرات و تصورات در ذهن آنان جلوه کرده، که خود را به حق و دیگران را در مسیر باطل پنداشته اند!

بنابر گواهی متون تاریخی، در اکثر قریب به اتفاق ملت ها و آیین های جهان، حجاب در بین زنان معمول بوده است؛ هر چند در طول تاریخ، فراز و نشیب های زیادی را طی کرده و گاهی با اعمال سلیقه حاکمان، تشدید یا تخفیف یافته است، ولی هیچگاه بطور کامل از بین نرفته است

نظر ادیان الاهی درباره پوشش زن چیست؟ آیا آنان نیز حجاب را بر زن لازم می دانند؟

حجاب و پوشش در تمام ادیان و مذاهب، دارای جایگاه خاصّی است، و یکی از دلایل اساسی آن این است که حجاب و عفاف، یک امر فطری است.

ایا تنها دین حق اسلام است و عمل غیر مسلمان مقبول نیست؟