امام-حسن(ع)

در خنده های دل انگیزِ صبحدم نیمه رمضان، مژده میلادی خجسته به آسمان ها برخاست. میلاد شکوفه ای که بر شاخسار «آل عبا» رویید و عطر نیکویش، در نسیم پیچید و تمام کوچه باغ هایِ نیکی را پیمود و باغ ضیافت الهی را با قدوم خود زیور و زینت داد

در نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری اوّلین فرزند خانواده علی و زهرا علیهاالسلام پا به عرصه وجود گذاشت و نشاط و شادی را در بیت نبوّت و امامت به ارمغان آورد.

در میان بانوان منسوب به امام حسن مجتبی علیه السلام زنی پاکیزه و والامرتبه قرار دارد که در خاندان امام حسن برترین است و برتری وی مستند به کلام ششمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت امام صادق علیه السلام است که فرمود:

از جمله همسران امام حسن مجتبی علیه السلام ، امّ بشیر دختر ابی مسعود است که در برخی منابع نامش فاطمه درج شده است

از جمله همسران دومین فروغ امامت حضرت امام حسن مجتبی(ع) ام بشیر دختر ابی مسعود می باشد که در برخی منابع نامش را فاطمه نوشته اند، امام دوم از این بانو صاحب سه فرزند به نام های زید، امّ الحسن و امّ الحسین گردید. زید بزرگترین فرزند امام مجتبی است و ابونصر بخاری حتی وی را به لحاظ سن از حسن مثنی بزرگتر دانسته است.

کی از ابعاد و زوایای قابل تأمّل و کنکاش در زندگانی اشخاص، به ویژه شخصیت های بزرگ جهانی، بررسی تعداد همسران و فرزندان و کیفیّت برخورد با آنهاست.

یکی از موضوعات ساختگی، که برخی از مورّخان اسلامی، آگاهانه یا نا آگاهانه به نقل آن پرداخته اند، موضوع ازدواجها و طلاقهای متعدد حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است. بسیار جای تأسف است که اینان بدون بررسی صحّت و یا عدم صحّت این گونه قضایا، آنها را در کتابهای خود آورده اند.

ماه رمضان سال سوم هجرت شرافت بیشتر و عظمت فزونتر و برکت زیادتری پیدا کرد، چرا که در نیمه آن، سبط اکبر رسول اللّه و گل خشبویش، امام حسن مجتبی علیه السلام به دنیا آمد و با ولادتش مدینه رسول اللّه پر از شادی و سرور شد و نور پرفروغ سیمایش دو جهان را روشن و منور ساخت.

«انا اعطیناک الکوثر فصل لربک و انحر. ان شانئک هو الابتر»

در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجری،نخستین گل خوشبوی درخت نبوت و ولایت و اولین ثمره ازدواج علی و زهرا به دنیا آمد