انتقادپذیری

نقد و انتقاد پذیری، مهمترین ابزار پیشرفت جوامع است. آنچه اساس یک نقد را تشکیل می دهد احاطه به موضوع یا پدیده ی مورد نقد، استفاده از یک روش منطقی، داشتن دید همه جانبه گر و احتراز از دخالت دادن احساس ها و حب و بغض های شخصی است. نقد ارزیابی منطقی یک اثر یا پدیده است. نقد نمودن، جدا از تعریف و تمجید کردن، حمله نمودن و بکار بردن کلمات عتاب آلود است.

یک پرژوه عالی را در اداره به اتمام رسانده‌اید و از کار خود خیلی راضی هستید. اما رئیستان با فهرستی بلندبالا از کارهایی که می‌توانستید برای بهبود پروژه انجام دهید به خدمت شما می‌رسد.

انتقاد و انتقادپذیری مسأله ای است که در مناسبات قدرت معنا و مفهومی درست می یابد. به این معنا که مسأله تحمل دیگری در حوزه روابط اجتماعی و روان شناسی هنجاری هرچند مسأله مهم و اساسی است ولی در حوزه مناسبات قدرت تحمل دیگری به شکل انتقادپذیری تجلی واقعی و حقیقی می یابد

از نظر حضرت امام خمینی رحمه الله : «مکتب اسلام، یک مکتب مادی نیست؛ یک مکتب مادی ـ معنوی است. اسلام برای تهذیب انسان آمده است، مقصد اسلام و مقصد همه انبیا این است که آدم ها را تربیت کنند

انتقاد چیست؟ در فرهنگ لغت روان شناسی و روان پزشکی، انتقاد به معنای قضاوت یا تصمیمی است که اهمیت فوق العاده ای دارد و بیانگر مرور دقیق رفتارهای کسی یا یک موقعیت یا یک شیء خاص است به قصد یافتن اشتباه یا اشکال در آن

هنگام شنیدن انتقاد چه احساساتی را تجربه می کنیم؟ یکی از احساساتی که به هنگام شنیدن انتقاد تجربه می کنیم، احساس بی ارزشی و عدم تأیید است

انتقاد چیست؟ منتقد کیست؟ چگونه افکار ما واکنش ما را در برابر انتقاد تحت تأثیر قرار می دهد؟ انتقاد بر چند نوع است و چه پیامدهایی دارد؟ چگونه انتقاد کنیم و چگونه آن را بپذیریم؟ چه تفاوتی میان انتقاد و ارزیابی عملکرد وجود دارد؟ انتقاد در روابط بین فردی چگونه است و چه پیامدهایی دارد؟ انتقاد و نقش آن در بیماری های روانی چیست؟ انتقاد از خود چیست، چه ارت ...

برخی از ما آن قدر که در مورد رفتار دیگران حساس هستیم، بر رفتار خودمان نظارت نمی کنیم. به همین دلیل، در روز و شب، بسیاری از گناهان کوچک و بزرگ را مرتکب می شویم که اگر یکی از آنها را از دیگران ببینیم، زبان به سرزنش آنها می گشاییم و قصد هدایتشان را در پیش می گیریم