جایزه-های-ادبی

رؤیا دستغیب با اشاره به تأثیرگذاری جوایز ادبی بر معرفی آثار می‌گوید: گاهی این مراسم و جایزه‌ها به‌خاطر چارچوب‌هایی که برای‌شان تعریف شده و نداشتن پویایی کافی و فضاهای فکری باز، نمی‌توانند این امر خطیر را خوب به انجام برسانند و حتی ممکن است هنر قربانی این‌گونه مراسم بشود.

علیرضا لبش درحالی از ناشرانی که به زور و با اکراه کتاب چاپ می‌کنند و جایزه‌های دولتی که مصلحت گروه‌شان را درنظر می‌گیرند می‌گوید که معتقد است جایزه‌های ادبی انگشت‌شمار شده‌اند و فضای ادبیات در حال کوچک شدن است.

سال 1398 مانند سال‌های قبل با برگزاری جایزه‌های ادبی همراه بود، که البته برگزاری مراسم پایانی برخی از آن‌ها عمدتا به‌دلیل شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد.

سهیل سمی درحالی از مترجم‌نماها و کتاب‌های ترجمه‌ای که ارزشی ندارند و کاغذ را حرام می‌کنند می‌گوید که معتقد است کار ترجمه به بچه‌بازی کشیده شده است.

اسدالله امرایی از تلاش‌هایی که برای ترجمه کتاب‌های فارسی به زبان‌های دیگر شده است می‌گوید و معتقد است که این ترجمه‌ها برای رونق نیازمند این است که در کشورهای مختلف بازار داشته باشد.

مجتبی ویسی که معتقد است کمبود ترجمه آثار ادبی فارسی به زبان‌های دیگر باعث می‌شود ادبیات فارسی کمتر به جهان معرفی شود از علت این کمبود می‌گوید.

علیرضا آبیز می‌­گوید ذهن‌های توطئه‌اندیش عمر جوایز ادبی را کوتاه می‌کنند.

ابوذر قاسمیان با بیان این‌که نویسنده‌ها در انتشار آثارشان وسواس ندارند می‌گوید: اگر نویسنده‌ها در انتخاب و انتشار آثارشان وسواس داشتند ادبیات شسته رفته‌تری داشتیم.

«فیونا مک‌فارلین» نویسنده جوان استرالیایی موفق شد جایزه «دیلن توماس» را که ویژه نویسندگان نوقلم است، به خانه ببرد.

برندگان بخش‌های مختلف جوایز کتاب بریتانیا 2017 معرفی شدند.