حضرت-علی(ع)

درباره آغاز تشیع، نظرات مختلفی در میان مورخان و تحلیل گران تاریخ اسلام پدید آمده است که برخی از آنها عبارتند از:

اَمارات السَّعادةِ اِخْلاصُ العمل؛ نشانه سعادتمندی اخلاص داشتن در کار است (1 / 323).

ـ «هرگاه فاطمه را می بینم همه غم ها از دلم خارج می شود.» علی این جمله را بارها گفته بود. همه می دانستند.

اعتماد و دلبستگی به دنیا با آنچه از آن به چشم می بینی، نادانی است.

حضرت علی(ع) روز جمعه سیزدهم رجب سال سی عام الفیل ــ ده سال قبل از بعثت پیامبر(ص) ــ در خانه کعبه ولادت یافت. این فضیلت و شرافت را خداوند به حضرتش عطا کرد و در طول تاریخ کسی جز ایشان به این افتخار نایل نیامد.

ولادت حضرت علی(ع) یکی از زیباترین فصل های کتاب آفرینش است که نشان دهنده مقام والا و پرتوی از عظمت آن امام هُمام می باشد

در سال بیستم بعثت، به دنبال نزول آیات برائت، پیامبر اکرم(ص) مأموریت یافتند تا مظاهر بت پرستی را، ولو از طریق توسل به نیروی نظامی ریشه کن سازند؛ چرا که جز عده ای خاص، همگان از این عمل ناشایست دست برداشته بودند

حضرت علی(ع) نخستین فردی بودند که به پیامبر اکرم(ص) ایمان آوردند و در نماز به آن حضرت اقتدا کردند. رسول اکرم(ص) در این رابطه می فرمودند: هفت سال ملائکه با من و علی(ع) نماز خواندند و این در حالی بود که جز او کسی با من در این نماز همراه نبود.