حمزه

هارون در دوران خلافت خود، دوبار عزم خراسان کرد. یک بار در سال 189ق / 5-804م که برای رسیدگی به دادخواهی مردم از ظلم علی بن عیسی حاکم خراسان، تا ری پیش رفت و سپس به دلایلی از جمله اظهار اطاعت علی بن عیسی از خلیفه و همچنین مشکلاتی که برای خلیفه در غرب امپراتوری پیش آمده بود مجبور به بازگشت شد

«و این کتاب را نام نهادم مجمل التواریخ و القصص، و مخصوص کردیم به شرح اخبار ملوک عجم که میانه جهان است

ایمان به خدا و روز قیامت نگرانی از مرگ را از بین می برد. افرادی که به مبدا و معاد ایمان دارند، از مرگ متنفر نیستند، چون معتقدند که با فرارسیدن مرگ دروازه جهان دیگری به رویشان گشوده می شود و به زندگی ابدی و نعمت های جاویدان دست می یابند

روایاتی متضمن داستانهایی که منجر به تحریم شراب در اسلام شده است در تفسیر عیاشی است که هشام بن سالم می گوید: از امام ابی عبد الله(ع)شنیدم که می فرمود: در بینی که حمزة بن عبد المطلب و رفقایش در بساط شراب خود که نامش سکر بود نشسته بودند ناگهان صحبت از شریف(1) به میان آمد.حمزه گفت چطور می توانیم تهیه

صف آرایی مسلمانان ودلاوران قریش آغاز شد وچند حادثه کوچک آتش جنگ را شعله ور کرد.در آغاز، نبردهای تن به تن در گرفت