خونهای

"بار الها! تو عنایت فرمودی که خردادخونین عصر طاغوت، به خرداد حکومت اسلامی در کشور ولی الله الاعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) تحول یابد."(فرازی از وصیت نامه سیاسی - الهی امام خمینی «رحمه الله » )

طی شد آن شام سیه در قدم صبح ظفر وه که از شوق نه دستار شناسیم و نه سر آمد این مژده که فریادرسی در راه است چه مبارک شب و روزی و چه فرخنده سحر در ره دوست سپر کرده وطن سینه خود گرچه از پشت بسی خورده ز اعدا خنجر آن مبارز که نبد خواب به چشمش، داند تو چه دانی که غنودی همه شب در بستر سرخ رو گشته وطن در طلب آزادی زانکه از خون شهیدان شده بحر احمر خونبهای شه ...

در این بخش، یادی از چند مجموعه ازشهیدان است که به مناسبتی درباره آنان متنی نگاشته ام، نه درباره تک تک آنان.

از دیگر اخبار آن حضرت در مدینه آن است که چون پیامبر در روز احد مجروح شد،علی (ع) با سپر خویش از چاه آب می کشید و زخم آن حضرت را می شست اما خون بند نمی آمد.ناگاه فاطمه از راه رسید و پیامبر را در آغوش کشید و بنای گریه نهاد.او حصیری سوزاند و خاکستر آن را بر زخم نهاد و بدین ترتیب خونریزی قطع شد.

سپاس خداوندی را که پروردگار جهانیان است، و درود خدا بر پیامبر و خاندانش همگی. خداوند راست گفت آنجا که می گوید: «سرانجام کسانی که بدی کردند چنین شد که آیات خدا را دروغ شمردند و آن را به مسخره می گرفتند»

سلام بر زینب، پیامبر خون شهیدان کربلا. سلام بر تجلی دوباره علی علیه السلام در زبان و کالبد و پیام خواهر حسین علیه السلام

تاریخنگاران برآنند که طلحه به دست مروان بن حکم از پای در آمد. توضیح آنکه وقتی طلحه سپاهیان را در هزیمت وخود را در معرض هلاک دید، راه فرار را برگزید