روزنامچه-فجر

فیلم 2888، بر محور صداها می‌چرخد و حاشیۀ صوتی فیلم، مهمتر از تصاویر در آن است. لذا علاوه بر بازیگران فیلم، دو جین بازیگر دیگر نیز به فیلم دعوت شده‌اند تا صرفاً گویندۀ صدای خلبانان باشند.

بعد از ساخت چهار فیلم، این نخستین ساختۀ بهروز شعیبی که به واقعیت نزدیک شده است. غم و غربت عجیبی در فیلم هست؛ حکایتِ از دست رفتن فرهنگ ایرانی ـ اسلامی‌مان و مخصوصاً معماری که قابل بازگشت هم نیست.

فیلم‌های روز هفتم جشنواره به لحاظ صداقت و ریاکاری، در دو سمت متقابل می‌ایستند. یکی جان خود را برای دین و مملکت بذل می‌کند و توقعی هم ندارد، اما دیگری حاضر نیست بودجۀ چند میلیاردی فیلمش را اعلام کند.

فیلم‌های روز هفتم جشنواره به لحاظ صداقت و ریاکاری، در دو سمت متقابل می‌ایستند. یکی جان خود را برای دین و مملکت بذل می‌کند و توقعی هم ندارد، اما دیگری حاضر نیست بودجۀ چند میلیاردی فیلمش را اعلام کند.

هناس، یک فیلم استاندارد و تأثیرگذار است که جایش در سینمای ایران خالی بود. اگر یکی از این اتفاقات مثلاً در امریکا یا اروپا رخ می‌داد برایش چند فیلم با روایات مختلف می‌ساختند.

دستۀ دختران، یک فیلم فمینیستی و جعلی از تاریخ معاصر است که سعی دارد نقش زنان در جنگ تحمیلی را با خفیف و ذلیل کردن مردان تقویت کند. قصه فیلم، واقعیت ندارد و به طرز عجیبی آگراندیسمان شده است.

ملاقات خصوصی را برخی ممکن است یک فیلم سفارشی تلقی کنند. اگر هم اینطور بوده باشد، خوشبختانه سازندگان به خوبی از عهده برآمده‌اند. همانطور که مهدویان در فیلم‌های اولیه‌اش از عهده برآمد.

قهرمان فیلم لایه‌های دروغ، یک آتش‌نشان است که برای نجات همسرش، با گروه خلافکاران درمی‌افتد. اما مهمتر از کیفیت افتضاح فیلم، محتوای ضد وطنی آن است که ایران را بهشت تبهکاران نشان می‌دهد!!

جواد عزتیِ 40 ساله در این فیلم، در نقش یک سرهنگ ویژه قتل 60 ساله ظاهر شده است، و باید گفت که تا حد زیادی، از عهده برآمده است. حتی ممکن است که جایزۀ بهترین بازیگر نقش اول مرد را نیز بگیرد.

شادروان، حاوی قصه و درام است؛ هم به خوبی می‌خنداند و هم به زیبایی می‌گریاند، اما نه لوده می‌شود و نه سوزناک. و مهمتر از همه، سبک زندگی ایرانی ما را به نمایش می‌گذارد.