زیارت-ناحیه-مقدسه

با مطالعۀ تاریخ و نقل سینه به سینۀ آن باید وقایع حتمی و عبرت آموز گذشته را زنده نگه داریم؛ چون این تاریخ است که به ما سند و اعتبار می بخشد؛ اما بااین حال، همیشه نمی توان به کتب تاریخی در دسترس تکیه کرد؛ زیرا در بین کتب تاریخ، مطالبی وجود دارد که گاهی از طرف نویسنده در آن دخل و تصرفاتی صورت گرفته است، پس اگر بخواهیم اصل واقعه را بفهمیم، باید به افر ...

آن گاه که خالق، در «دشت آفرینش» گِلِ آدم را با دست های تکوین سرشت و ندا داد: «انی جاعل فی الارض خلیفه»(1) به افقی سپید چشم دوخته بود

چکیده زیارت ناحیه معروف، از جانب امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) به ما رسیده آن، غیر از زیارت الشهداء یوم عاشورا است که راوی آن، سید بن طاووس در کتاب اقبال می‌باشد

قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه (زیارت امام حسین علیه السلام، صادر شده از جانب امام زمان علیه السلام)

آنچه مرا از میان زیارات گوناگون شیفته خود ساخته است، زیارتی است از فرزند او؛ قائمی به پاناخاسته و منتظری آشفته که هر صبح و شام بر او خون می

سیره امام مهدی (عج) در رفتار شخصی و در مورد مردم، نمایانگر حاکمی نمونه است. حکومت در نگاه ایشان، وسیله ای برای خدمت به مردم و رسانیدن آنها به قله های کمال است، نه جایگاهی برای زراندوزی و ستمگری و به استثمار کشیدن بندگان خدا

زیارت ناحیه مقدسه، یکی از زیارات مشهور امام حسین(ع) است. این زیارت در روز عاشورا و غیر آن خوانده می شود و به اصطلاح، از زیارات مطلقه است

این پیامبر است که در گوش راست او اذان می گوید

آن چه در میان زیارت های گوناگون، بسیاری را شیفته ی خود ساخته، زیارتی است که از فرزند او، قائمی به پا ناخاسته و منتظری آشفته که هر صبح وشام، بر او خون می گرید و پایان اندوهش را در ظهور می جوید. زیارتی که علامه مجلسی (ره) آن را به نقل از چندین نفر از بزرگوارترین فقهای شیعه، در کتاب ارزشمندش «بحارالانوار» آورده است.1