سازمان-مجاهدین-انقلاب

به نظر می‌رسد «محفل» امنیتی که تاجزاده، ویترین رسانه‌ای آن است، از کارزار تبلیغاتی ضدامنیتی سیا-موساد در روزهای اخیر، کد عملیاتی دریافت کرده که هجمه مستقیم و بی‌پرده به راس نظام را کلید زده‌اند.

بررسی این نمونه‌ی حقیر از تفکر اصلاح‌طلبی، در یک چشم‌انداز بزرگ‌تر به شناخت فضای عمومی ذهنی اصلاح‌طلبان نسبت به ارزش‌های دینی کمک می‌کند.

امثال ربیعی و صالحی امیری، این هنر را خوب یاد گرفته‌اند که چگونه از اظهارات تند و ساختارشکن علنی بپرهیزند، اما در پیشبرد چراغ خاموش رادیکال‌ترین برنامه‌ها، فعالانه مشارکت کنند.

77 چهره اصلاح‌طلب با امضای بیانیه‌ای درباره آشوب‌های اشرار در روزهای اخیر، ضمن حمله به حافظان نظم و امنیت کشور، خواستار برخورد با نیروهای انتظامی و امنیتی شده‌اند.

حامیان داخلی جریان «نفاق»، که سال‌هاست از پشتوانه‌ی آشوب خیابانی، با محوریت عناصر ایران‌ستیز و بیگانه، به عنوان «برگ چانه زنی» و «تهدید نظام» استفاده کرده‌اند، این‌بار دیگر نقاب از چهره کنار زدند.

در این رویکرد، قرار است چهره‌های شناخته‌شده اردوگاه اصلاحات که به «چپ‌روی» در دهه شصت شهره بودند، با هدف پررنگ‌کردن وجهه «عدالت‌خواهی» جریان اصلاحات، تحرکات رسانه‌ای خود را افزایش دهند.

زمانی که محافل جریان خاص به این نتیجه رسیدند که با کلیدواژه «دولت پنهان» ساز عملیات روانی را کوک کنند، گمان نمی بردند از همان نقطه پاسخ دریافت کنند و رئیسی برخورد با «دولت پنهان» حقیقی را آغاز کند.

به نظر می‌رسد که برخی نمایندگان فراکسیون امید که امید چندانی به تایید صلاحیت ندارند، جلیقه انتحاری برای عملیات سیاسی- تبلیغاتی بر تن کرده‌اند.

به نظر می‌رسد که دوران این مصلحت‌اندیشی‌ها و ملاحظات به پایان رسیده و اگر بناست ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای، 78 و 88 مطرح شود، همه ابعاد آن مورد رسیدگی قرار گیرد.

وقتی به اسامی امضا کننده‌ی نامه به ترامپ نگاه می‌کنیم، به نام‌هایی برمی خوریم که روزی در ایران، تحت عنوان «فعال دانشجویی»، مورد حمایت اصلاح‌طلبان حکومتی بودند تا استراتژی حجاریان را به پیش ببرند.