سلفی-گرفتن

روانشناسان معتقدند که عادت به سلفی گرفتن پی‌درپی در روز و انتشار آن در شبکه‌های مجازی نشانگر یک وضعیت روحی و روانی منحصربه‌فرد و البته مشکل‌ساز است.

تمایل به عکس گرفتن از خود یا همان "عکس سلفی" به‌عنوان اختلال روانی تایید شده و آن را "سلفیتیس" نامیده‌اند.

قدیم ندیم‌ها که اینترنت نبود و تکنولوژی این همه پیشرفت نکرده‌ بود، زندگی‌ها آرامتر و بی‌حاشیه‌تر از حالا بود

اگر دائما تلفن همراهتان را در دست دارید و مدام در حال عکس گرفتن از خودتان هستید، احتمالا از اختلال روانی سلفیتیس رنج می‌برید.

تحقیقات روانشناسی کسانی که دچار روان پریشی هستند، در فضای مجازی نشان داده است.

سلفی گیری دو امدادگر در صحنه حادثه برخورد مرگبار دو قطار در اسکندریه مصر در شبکه های ‌اجتماعی جنجال به پا کرد.

بیشتر سلفی‌ها با نگه داشتن دوربین با دست و تا جای ممکن دور از خود و چرخش لنز دوربین به سمت خود گرفته می‌شود. این روش عکاسی جایگزین عکاسی به کمک تایمر خودکار است.

این‌بار ممکن بود به قیمت مرگ آنها تمام شود. صدای گلوله بود و آتش و انفجار. گفتند کارِ داعش است و عملیات انتحاری است، اما حتی فاصله نزدیک تا مرگ یا احتمال بالای انفجار و حملات تروریستی آن هم به فرماندهی داعش هم نتوانست مردمی را که دیروز در حاشیه خیابان با موبایل‌های روشن به تماشا ایستاده بودند، متوقف کند.

سلفی گرفتن با اینکه در ظاهر کار ساده ای به نظر می رسد اما یکی از سخت ترین روش های عکاسی است؛ اینکه بتوانید در زاویه ای درست با نور کافی از صورت خود یک عکس زیبا به ثبت برسانید، واقعا به دانش یا تجربه کافی نیاز دارد.

وابستگی به سلفی گرفتن می‌تواند شبیه وابستگی به وسایل الکتریکی باشد. زمانی که یک فرد دسترسی به اینترنت و امکان انتشار عکس‌ها را نداشته باشد در او علائمی همچون ترک ماده مخدری مثل هروئین ایجاد می‌شود.