شاهنامه-فردوسی

در جای‌جای شاهنامه کلمه‌ی «ایران» و اشاره به جغرافیای میهن بزرگ ایران، به‌مراتب تکرار شده است. شاید هیچ کتاب ادبیاتی که در ظاهر با ادبیات پیوند دارد، این‌چنین پر از درس و عبرت، اندیشه و فلسفه و فضیلت در سراسر جهان یافت نشود که مانند شاهنامه در گستره‌ی ملی مردم یک سرزمین با فرهنگ ملی خود پیوند یابد و برای همه دوران‌ها به یادگار بماند و درس‌آموز بشود

شاهنامۀ فردوسی، ژن تاریخی (و به قول امروزیان «دی ان ای» ملی و قومی ایرانیان) را به آزمون و آزمایشگاه می‌کشاند و به ما یادآوری می‌کند که از کدام بستر پهناور و پربار برخاسته‌ایم.

این همایش برای روشن کردن بخش مهم و حساسی از تاریخ ایران در دوره ساسانیان بر اساس شاهنامه فردوسی و با حضور برترین اساتید دروس تاریخ از دانشگاه های مهم و معتبر کشور ، نویسندگان و پژوهشگران بزرگ و صاحبنظران ارشد کشور همراه است.

یک‌دلی ایرانیان برای او نه شعار که باوری نهادینه در وجود او بود. شاهنامه برای او، خودِ زندگی بود و منشوری از آموزه‌های اخلاقی و راهنمایی برای درست زیستن و البته عبرت‌آموزی ...

صدها سند وجود دارد که اهالی آذربایجان در طول بیش از هزار سال، شاهنامه را از خود می‌دانسته‌اند و تلقی "دیگری بودن" از آن نداشته‌اند- سجاد آیدنلو

«صدها سند وجود دارد که اهالی آذربایجان در طول بیش از هزار سال، شاهنامه را از خود می‌دانسته‌اند و تلقی "دیگری بودن" از آن نداشته‌اند. اگر جز این بود، ده‌ها و صدها شاعر و ادیب آذربایجانی در طول تاریخ متوجه آن می‌شدند و شاهنامه و فردوسی، چنین جایگاه والا و رفیعی در آذربایجان نمی‌داشت»- سجاد آیدانلو

شاهنامه، اگر چه از جهت این مهم که سرگذشت ایران قدیم است و داستان ها و افسانه های ملی را، که نماینده فرهنگ و رسوم و عادات گذشته ایران زمین است، زنده کرده و درس میهن دوستی به خواننده می آموزد، اهمیت دارد، بلکه از آن جهت نیز که مملو از مفاهیم حکمی و اخلاقی است و راه و رسم زندگی کردن در این جهان را به خواننده می آموزد و وی را به رستگاری رهنمایی می کند ...

در عصر و زمانه‌ای که «تصویر» حاکم است، به طریق اولی، ملتی که در عرصه بازنمایی تصویری عقبه و هویت تاریخی خود فقیر باشد، بلاتردید در ساحات و عرصه‌های دیگر هم تضعیف خواهد شد.

در عصر و زمانه‌ای که «تصویر» حاکم است، به طریق اولی، ملتی که در عرصه بازنمایی تصویری عقبه و هویت تاریخی خود فقیر باشد، بلاتردید در ساحات و عرصه‌های دیگر هم تضعیف خواهد شد.

چیزی نمانده بود تا به مرزهای ایران برسند. شاه ایران رستم دستان را از سیستان احضار می کند. انگشتر شاهی به او می دهد تا او را از گزند اهریمن حفظ کند.