شاهنامه-فردوسی

ایران، سرزمین بلندی است که همیشه از شرق و غرب در معرض تاخت و تاز برادران ناتنی حسود و خشمگینش بوده است. خویشکاری ایران و ایرج، گستراندن مهر، داد و آبادی در جهان است؛ حتی به قیمت نبرد طولانی.

در جای‌جای شاهنامه کلمه‌ی «ایران» و اشاره به جغرافیای میهن بزرگ ایران، به‌مراتب تکرار شده است. شاید هیچ کتاب ادبیاتی که در ظاهر با ادبیات پیوند دارد، این‌چنین پر از درس و عبرت، اندیشه و فلسفه و فضیلت در سراسر جهان یافت نشود که مانند شاهنامه در گستره‌ی ملی مردم یک سرزمین با فرهنگ ملی خود پیوند یابد و برای همه دوران‌ها به یادگار بماند و درس‌آموز بشود

شاهنامۀ فردوسی، ژن تاریخی (و به قول امروزیان «دی ان ای» ملی و قومی ایرانیان) را به آزمون و آزمایشگاه می‌کشاند و به ما یادآوری می‌کند که از کدام بستر پهناور و پربار برخاسته‌ایم.

این همایش برای روشن کردن بخش مهم و حساسی از تاریخ ایران در دوره ساسانیان بر اساس شاهنامه فردوسی و با حضور برترین اساتید دروس تاریخ از دانشگاه های مهم و معتبر کشور ، نویسندگان و پژوهشگران بزرگ و صاحبنظران ارشد کشور همراه است.

یک‌دلی ایرانیان برای او نه شعار که باوری نهادینه در وجود او بود. شاهنامه برای او، خودِ زندگی بود و منشوری از آموزه‌های اخلاقی و راهنمایی برای درست زیستن و البته عبرت‌آموزی ...

صدها سند وجود دارد که اهالی آذربایجان در طول بیش از هزار سال، شاهنامه را از خود می‌دانسته‌اند و تلقی "دیگری بودن" از آن نداشته‌اند- سجاد آیدنلو

«صدها سند وجود دارد که اهالی آذربایجان در طول بیش از هزار سال، شاهنامه را از خود می‌دانسته‌اند و تلقی "دیگری بودن" از آن نداشته‌اند. اگر جز این بود، ده‌ها و صدها شاعر و ادیب آذربایجانی در طول تاریخ متوجه آن می‌شدند و شاهنامه و فردوسی، چنین جایگاه والا و رفیعی در آذربایجان نمی‌داشت»- سجاد آیدانلو

شاهنامه، اگر چه از جهت این مهم که سرگذشت ایران قدیم است و داستان ها و افسانه های ملی را، که نماینده فرهنگ و رسوم و عادات گذشته ایران زمین است، زنده کرده و درس میهن دوستی به خواننده می آموزد، اهمیت دارد، بلکه از آن جهت نیز که مملو از مفاهیم حکمی و اخلاقی است و راه و رسم زندگی کردن در این جهان را به خواننده می آموزد و وی را به رستگاری رهنمایی می کند ...

در عصر و زمانه‌ای که «تصویر» حاکم است، به طریق اولی، ملتی که در عرصه بازنمایی تصویری عقبه و هویت تاریخی خود فقیر باشد، بلاتردید در ساحات و عرصه‌های دیگر هم تضعیف خواهد شد.

در عصر و زمانه‌ای که «تصویر» حاکم است، به طریق اولی، ملتی که در عرصه بازنمایی تصویری عقبه و هویت تاریخی خود فقیر باشد، بلاتردید در ساحات و عرصه‌های دیگر هم تضعیف خواهد شد.