ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

علویان

در این نوشتار برآنیم تا شعار «الرضا من آل محمد» را بررسی کنیم؛ شعاری که عباسیان با تکیه بر آن توانستند بسیاری از بنی هاشم و شیعیان آنان به ویژه ایرانیان را با خود همراه کرده و مدت ها چهره واقعی خود را در پشت آن پنهان سازند.
مردمان مشرق اسلامی، از بخارا تا خراسان بزرگ و افغانستان به خاندان و دودمان نبوت، ارادت و احترام خاصی داشته اند.
مقاله حاضر، ترجمه فصل 22 از کتاب Extremist shiites (غلات شیعه) اثرمتی موسی است که به سال 1982 در امریکا منتشر گشته است
از دیر باز تاکنون ارتباط تشیع و ایران از جمله موضوعات بحث انگیز در میان مورخان و محققان بود و نظریات گوناگون و گاه متضادی در مورد منشا و خاستگاه تشیع و چگونگی و چرایی انتشار آن در ایران، ارائه شده است
پس از اعلام استقلال از جانب طاهر ذوالیمینین در زمان مأمون عبّاسی، به تدریج حکومت های نیمه مستقل و مستقل در ایران شکل گرفتند و یکی از آن ها علویان طبرستان بود
دیگر از نگرانیها و وحشت فرمانروایان،شورش علویان بود.ازین روبود که عباسیان در برابر آن، موضعی قاطعانه میگرفتند تا پیش از آنکه رشدیابد و گسترش پیدا کند،آنرا در نطفه خفه کنند و بقایای آنرا تعقیب نمایندتا از دست آن آشوبها رهائی یابند.بدیهی است که این چاره گری و جلوگیری،با همه وسایل قهر آمیز و سرکوبی وحشیانه صورت میگرفت.
واقعه کربلا نقطه عطفی است در تاریخ تشیع
مهم ترین نکته به عنوان درآمد تشکیل دولت علویان در ایران، بحث از ورود سادات، یعنی افراد وابسته به خاندان پیامبر (ص) از طریق امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها به ایران است
مهدی عباسی مانند پدرش و پس از آن در دوره خلفای بعدی با چهارگونه شورش در زمان خود مواجه بود: نخست علویان، دوم شورش های متفرق ضد ظلم، سوم شورش های خوارج و چهارم شورش هایی در ادامه حرکت های سنباد و استادسیس.
از پس مرگ معتمد خلافت به ابو العباس معتضد پسر موفق رسید وی با علویان ملایمت کرد و از فضایل علی بن ابیطالب و مذمت امویان سخن گفتن آغاز کرد اما اطرافیانش گفتند از این کار دست بدارد مبادا کسان بر علویان فراهم شوند و مهابت عباسیان برود و خلافتشان سقوط کند
پیشخوان