فطرت

از نظر بسیاری از اندیشمندان، سرشت انسان در دو بُعد بینشها و گرایشها با خدا پیوند یافته است؛ به گونه‌ای که می‌توان خداشناسی و خداگرایی را از امور فطری دانست

امام علی علیه السلام، زمانی که دل آماده موعظه و تذکر است را به بشریت نشان داده و فرمودند: «دل ها را روی کردن و پشت کردنی است؛ پس دل ها را آن گاه به کار وادارید که بخواهند؛ زیرا اگر دل را به اجبار به کاری واداری، کور می گردد»

در زمینه خداشناسی دیدگاههای متعدد و متفاوتی وجود دارد. دیدگاه معتدل می گوید خدا را تا حدی واجب است بشناسیم و تا حدی هم مستحب است

آدمی وقتی به دنیا می آید، حیوان بالفعل و انسان بالقوه است، یعنی هویت و شخصیت انسانی او به صورت بذرهای آماده برای رشد و شکوفایی است که از آنانها به استعدادهای بالقوه تعبیر می شود

در زمینه خداشناسی دیدگاههای متعدد و متفاوتی وجود دارد. دیدگاه معتدل می گوید خدا را تا حدی واجب است بشناسیم و تا حدی هم مستحب است

انسان فطرتاً خداجو و حق جوست و اکثریت مردم نیز به این ندا پاسخ می‌دهند. مردم در نهاد خود به دنبال حق می‌باشند، اما در مواردى خطاى در تطبیق دارند

آدمی وقتی به دنیا می آید، حیوان بالفعل و انسان بالقوه است، یعنی هویت و شخصیت انسانی او به صورت بذرهای آماده برای رشد و شکوفایی است که از آنانها به استعدادهای بالقوه تعبیر می شود

امام علی علیه السلام، زمانی که دل آماده موعظه و تذکر است را به بشریت نشان داده و فرمودند: «دل ها را روی کردن و پشت کردنی است؛ پس دل ها را آن گاه به کار وادارید که بخواهند؛ زیرا اگر دل را به اجبار به کاری واداری، کور می گردد»

آدمی وقتی به دنیا می آید، حیوان بالفعل و انسان بالقوه است، یعنی هویت و شخصیت انسانی او به صورت بذرهای آماده برای رشد و شکوفایی است که از آنانها به استعدادهای بالقوه تعبیر می شود

در زمینه خداشناسی دیدگاههای متعدد و متفاوتی وجود دارد. دیدگاه معتدل می گوید خدا را تا حدی واجب است بشناسیم و تا حدی هم مستحب است