قاعده-لطف

دانشمندان دینی براساس فرهنگ اصلاح طلبی در راستای ظهور مصلح بزرگ و براساس احادیث وارده از معصومین – علیهم صلوات الله – وظایفی را برای خود و مردم به ویژه علاقه مندان و منتظران منجی عالم بشریت، معین کرده اند

9. پشتیبانی معنوی و اقتصادی حوزه های دینی و فرهنگی از دیرباز حوزه های اندیشه ی دینی و فرهنگی توسط مراجع تقلید و علمای سرشناس اداره گردیده و در مجموع نتایج بسیار سودمندی را به دنبال داشته است

یکی از گزاره های تأثیرگذار در استنباط، نظریه حکومت دینی در نگاه امام خمینی، نظریه غیبت و حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) است که حکومت دینی زیر نظر ولی فقیه عادل، در حقیقت مرتبه نازله حکومت امام معصوم و حکومت آرمانی اسلام است؛ چنانچه امام خمینی می فرماید: انقلاب مردم ایران، نقطه ی شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت - ارواحنا فداه - است ...

غیبت در متون دینی ـ اعم از احادیث معصومان و سخنان اصحاب آن‌ها ـ‌ توجه ویژه‌ای به مقوله غیبت شده

ج. فایده امام غایب   آیا امام غایب برای مردم فایده دارد؟ در صورتی که ثابت شود امام غایب برای مردم فایده‌های فراوانی دارد، می‌توان به مفید بودن او حکم کرد و با اثبات مفید بودن امام غایب، لطف بودن آن حضرت نیز قابل اثبات است

چکیده برهان لطف، به سبب اهمیت جایگاه آن، به قاعده لطف مشهور است. این قاعده، میان متکلمان و اندیشمندان اسلامی از دیر باز مطرح بوده و خاستگاه بسیاری از باورهای و گزینه‌های اعتقادی است که که بعثت، نصب، وعده، وعید، بهشت، جهنم و تکالیف ـ‌اعم از تکالیف شرعی و عقلی ـ‌ با آن توجیه و تثبیت می‌شود

ج. لطف بودن امام   اکنون سؤال این است که لطف بودن امام از چه راهی ثابت می‌شود؟ از راه لطف محصل یا لطف مقرب یا هردو؟ این‌ها پرسش‌هایی است که در این قسمت به آن‌ها پاسخ داده می‌شود

اصل امامت، باور همگانی مسلمانان بوده و هست، دلایل نقلی، عقلی، جامعه شناختی و . . . پشتوانه ی این باور می باشد با ره آورد بیشتر این ادله، اثبات امامی است که: دارای ملکه ی عصمت و معرفی شده از جانب خدا باشد; از آنجا که مشرب عقل مورد تایید شرع و مقبول همگان است، این نوشتار به طرح و ارزیابی دلایلی عقلی اثبات امامت می پردازد .

قاعده ی لطف، یکی از قواعد مهم کلامی است که متکلمان عدلیه، بسیاری از مسائل کلامی را بر اساس آن تبیین کرده اند

هدف از این نوشتار، اثبات لزوم وجود امام از باب قاعده لطف است. از این رو، نویسنده لازم دانست که در آغاز، لزوم این قاعده را از راه عقل و نقل ثابت کند.