قدر

... و تو چه دانی شب قدر چیست؟!

انسان کامل در منظومه بزرگ عالم به منزله روح عالم و جهان هستی به منزله پیکر این روح عظیم می باشد، به فرموده مولی علی علیه السلام:

شب نوزدهم اوّل شبهای قدر است و شب قدر همان شبی است که در تمام سال شبی به خوبی و فضیلت آن نمی رسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدیر امور سال می شود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمین نازل می شوند و به خدمت امام زمان علیه السلام مشرّف می شوند و آنچه برای هر کس مقدّر شده است بر امام زمان علیه الس ...

شب قدر، قدسیان از فراسوی آسمان، مسافران سفید پوش زمین و پیام آوران خدایند که زائر حجت زمان می شوند. در این مبارک شب، روزی و سرنوشت نیک و بد آدمیان رقم خورد و پروندة سالانه بسته و نوشته شود؛ فرمان های الهی بر خلیفة خدا بر روی زمین ابلاغ می شود، تا مورد امضا و قبول افتد.

چنان که درک شب قدر، کاری است مشکل، بیان جایگاه و «قدر» شب قدر عملی است دشوار که تنها راه یافتگان به آن شب عزیز می توانند واقعیت و حقیقت آن را بیان دارند; چراکه قرآن به پیامبر خدا فرمود: «وما ادراک مالیلة القدر» ; «و تو چه دانی شب قدر چیست؟»

انسان موجودی است مختار و در نقشی که خدای بزرگ برایش در نظر گرفته است انجام وظیفه می نماید. اینچنین نیست که فراز و فرود نقشها، تأثیری تکوینی در رتبه وجودی افراد داشته باشد. در حقیقت ایمان و معرفت انسانها، میزان و ملاکِ کمال آنهاست. از این رو سعادتمندی صرفاً در قابلیت گسترده نیست بلکه در انباشته ساختن ظرف قابلیت از ایمان و عمل صالح می باشد.

نقش قضا و قدر در زندگی ما چیست؟ آیا امور و کارهای دنیا، در اختیار ماست یا در اختیار و اراده خداوند قرار دارد؟

نوشته حاضر در پی نمایاندن میزان دَرایش (تأثیر) فلوطین بر ابن سیناست و به دیگر سخن بررسی چگونگی الهام گیری ابن سینا از فلوطین در حوزه مسائل فلسفی.

در این نوشتار، سعی بر آن است نسبت و تعامل باطن و حقیقت وجود فاطمه زهرا علیهاالسلام با حقیقت وجود و باطن «لیلة القدر» مقایسه شود و در محورهای «تعیّن و تعیین اصل وجود» و «هندسه خلقت و شریعت»، بر ویژگی های اشتراکی و مشابهت های این دو آفریده عظیم تأکید گردد

راهی که اندیشه ی سیاسی علمای شیعه پیموده است تا از دولت قدر مقدور، به حکومت اسلامی برسد و به تاسیس نظام جمهوری اسلامی منجر شود، از حیث نظری چندان طولانی نیست؛ چرا که نظریه دولت قدر مقدور خود نشانگر وجود اندیشه کامل تر و بنیادین تری است که به حسب شرایط روزگار، از تحقق بدور می نماید