لوط

شخص بالغی با شخص بالغ دیگری عمل لواط انجام داده، بعد از ده سال چون مسأله را نمی دانسته با خواهر لواط دهنده ازدواج کرده و اکنون دو فرزند دارند. آیا عقد آنها صحیح است؟ و آیا لواط کننده لازم است خود را به امام و یا حاکم شرع معرفی بکند تا حد شرعی را بر او جاری کنند، یا اگر بین خود و خدایش توبه کند کافی است؟

خداوند در سوره هود ماجرا را اینگونه شرح می دهد که «و لما جاءت رسلنا لوطا سی ء بهم و ضاق بهم ذرعا و قال هاذا یوم عصیب* و جاءه قومه یهرعون إلیه و من قبل کانوا یعملون السیات قال یاقوم هؤلاء بناتی هن أطهر لکم فاتقوا الله و لا تخزون فی ضیفی أ لیس منکم رجل رشید* قالوا لقد علمت ما لنا فی بناتک من حق و إنک لتعلم ما نرید* قال لو أن لی بکم قوة أو ءاوی ...

خداوند می فرماید: «و امطرنا علیهم مطرا فانظر کیف کان عاقبة المجرمین؛ و (سپس چنان) بارانی (از سنگ) بر آنها فرستادیم؛ (که آنها را درهم کوبید و نابود ساخت) پس بنگر سرانجام کار مجرمان چه شد. » (اعراف/ 84)

نام لوط در 14 سوره از قرآن کریم ذکر شده که در 11 سوره از آن ها نام قوم او و بحث و گفتگوی آن حضرت با آن ها نیز به اجمال و تفصیل آمده است.

اعمال زشت و کارهای بد آن ها بسیار بود که قرآن به بعضی از آن ها تصریح و برخی را هم به طور اشاره بیان فرموده است. از جمله کارهای ایشان، عمل زشت لواط بود که طبق روایات، پیش از آن چنین عملی در دنیا سابقه نداشت و نخستین کسی هم که این عمل را بدان ها یاد داد شیطان بود.

برخی بر اساس مبانی نقلی شبهه ای را در مورد عصمت حضرت لوط (ع) ذکر نموده اند که خداوند در قرآن می فرماید: «و جاءه قومه یهرعون إلیه و من قبل کانوا یعملون السیئات قال یا قوم هؤلاء بناتی هن أطهر لکم فاتقوا الله و لا تخزون فی ضیفی أ لیس منکم رجل رشید؛ و قوم او شتابان [به قصد مزاحمت مهمانان] به سوی او هجوم آوردند، در حالی که پیش از آن [هم] مرتکب زش ...

در قرآن 27 بار سخن از حضرت لوط  علیه السلام  به میان آمده، و او را به عنوان یکی از پیامبران مرسل و صالح خوانده که در برابر قوم سرکش و شهوت پرستی قرار داشت و آنها را به آیین حضرت ابراهیم  علیه السلام  فرا می‎خواند، ولی آنها از اطاعت دستورهای او سرپیچی می‎کردند.

رادمردی از تبار انسانهای بزرگ و برگزیده الهی بود که نام شریفش 27 مرتبه در قرآن کریم ذکر شده و در خصوص آن جناب و قومش در هشتاد آیه و 26 موضع در سوره های «انعام، اعراف، هود، حجر، انبیا، حج، شعراء نمل، عنکبوت، نجم، صافات، ص، ق، قمر و تحریم» مطلب وجود دارد.

خداوند می فرماید: «قال ان هؤلاء ضیفی فلاتفضحون* واتقواالله ولا تخزون*. . . * قال هؤلاء بناتی ان کنتم فاعلین؛ (لوط) گفت: اینها میهمانان منند، آبروی مرا نریزید؛ و از خدا بترسید و مرا شرمنده نسازید! (لوط) گفت: دختران من حاضرند اگر می خواهید کار صحیحی انجام دهید (با آنها ازدواج کنید و از گناه و آلودگی بپرهیزید!» (حجر/ 68- 71)

آیا آیات 170و171 سوره شعرا، با آیات 82 سوره اعراف که هر دو دسته آیات داستان لوط را نقل می کند، با یکدیگر تناقض دارند؟