افول مکاتب دست ساز بشر، در کنار تحولات بزرگ سیاسی اجتماعی در عرصه بین الملل، نگاه همه صاحب نظران سیاسی و اجتماعی را متوجه عصری کرده است که «عصر ظهور» نام دارد. عصری که انفجار دانش را یکی از شاخصه های آن می خوانند و هر اندیشمندی به فراخور جهان بینی خود، تفسیری خاص از آن ارائه می دهد.
