مهدویّت

گاهی این سؤال در ذهن انسان، تداعی می شود که آیا بحث از مهدویت و فرهنگ مهدوی، صرفاً جنبة تاریخی دارد؛ یا می توان مباحث مهدویت را به روز کرده، و جنبة کاربردی به آن داد

بزرگترین خطری که هر جامعه را تهدید می کند و سقوط و انحطاط آن را قطعی میسازد، یأس و ناامیدی از رسیدن به کمال و سعادت است؛ اگر این بیماری خطرناک به ذهن و اندیشه ی جامعه، به ویژه جوانان آن جامعه، سرایت کند می تواند به راحتی آن جامعه را به قهقرا و نابودی کشاند

«عصر ظهور»، عصر زیبایی ها، نوآوری‌ها، شکوفایی‌ها و خیر و خوبی‌ها است؛ دوران معنویت‌گرایی، خردورزی و دادگری مطلق است؛ هنگامه رویش و بالندگی روحی و تکامل واقعی است؛ زمان نعمت، رحمت، برکت و پیشرفت است؛ دوران حاکمیت دین، قانون، نظم و عدل است

در پی معرفی متون مهمّ مهدوی (ع) و آشنایی هر چه بهتر و بیشتر با این آثار گرانسگ، این بار به سراغ نجم الثّاقب علاّمة نوری(ره) می رویم، و دست در دست مؤلّف، با گشتی در این گلشن، با دامنی از گل های روح پرور به یاد امام منتظر(ع) لحظاتی را سپری می کنیم.

حجت الاسلام و المسلمین پورسید آقایی: فرارسیدن نهم ربیع الاول، آغاز سال روز امامت خاتم الاوصیاء، حضرت بقیة الله الاعظم، ولی عصر ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ را به محضر حضرت آیة اللّه العظمی مکارم شیرازی و همه عزیزان حاضر در مجلس تبریک و تهنیت عرض می کنم.

سؤال. برخی افراد، بحث مهدویّت را خیلی سطحی کرده اند. آنان، بابی را به نام ملاقات گرایی باز کرده، می گویند «باید به دنبال ملاقات با آقا بود ملاقات با آقا، راحت است » و این فکر را در قالب کتاب ها و سخنرانی ها و برخی مجلاّت به شدّت ترویج می کنند. می خواستیم نظر شما را در این باره جویا شویم.

حضرت آیت اللّه فاضل لنکرانی در توصیف آخرین حجّت الهی می فرمایند: «او بقیّه و انتهای تجلّی خداوند و حُسن ختام عالَم و همه ادیان است

یکی از عارفان معروف جهان اسلام، «محی الدین ابن عربی» است. وی با این که به مذهب تسنن شهرت دارد، بسیاری از اعتقادات او مانند عقاید مذهب تشیع است؛ از جمله آن عقاید، عقیده به حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف و نحوه ظهور او می باشد

امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آن گونه که از قرآن و روایات نبوی و اهل بیت علیهم السلام استفاده می شود دارای اهداف و آرمان های بسیار بلندی است که قرار است در عصر ظهور آنها را در سطح جهان پیاده نماید،آرمان هایی که فقط با امدادهای غیبی و به توسط مردی الهی هم چون او قابل پیاده شدن است

از دو قرن پیش. مستشرقان با انگیزه های تبشیری و استعماری و در برخی موارد عملی، راهی مشرق زمین گشتند؛ و به جهت ناآشنایی و عدم دسترسی به منابع اولیه، چهره ناقص و نادرستی از تعالیم اسلام ارائه دادند.