ولایتعهدی

این شوکران را قطره قطره در کام نریز. جهان، زیر پایت دهان گشوده است و آسمان، بالای سرت منتظر تلنگری برای فروپاشی ست. نبض دقیقه ها تندتر از پیش می زند.

همان گونه که در شماره های قبل اشاره شد، این نوشتار در هر برنامه یکی از ویژگی های اساسی امامان را طرح می کند و به طور مختصر بدان می پردازد. در این شماره، یکی از ابعاد مهم زندگی امام هشتم؛ یعنی ولایت عهدی را بررسی می کنیم.

در آستانه ولادت با سعادت هشتمین ستاره فروزان امامت و ولایت، حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء قرار داریم. زندگی این امام همام همانند سایر ائمه، سرشار از درس و عبرت و هدایت است که می توانیم با توجه به آن، چراغ هدایت را در پیش راه خویش روشن سازیم.

تصویری از زندگانی حضرت در زمان خلفای سه گانه عباسی

بخش اول ین مقاله که صرفاً بیان کننده دیدگاه استاد شهدی یت الله مطهری است در شماره 67 فرهنگ کوثر ویژه نامه حضرت رضوی7 بود به چاپ رسید. در آن شماره در ابتدا چگونگی رفتار عباسیان با علویان مورد بررسی قرار گرفت و آنگاه نقل های تاریخی مربوط به مسئله ولیتعهدی امام رضا (علیه السلام) و احتمالات مربوط به ین مسئله مورد بررسی قرار گرفت.

نظیر شبهه ای که در مسئله صلح امام حسن علیه السلام هست در اینجا هم هست با این که ظاهر امر این است که اینها دو عمل متناقض و متضاد است، زیرا امام حسن خلافت را رها کرد و به تعبیر تاریخ - یا به تعبیر خود امام - «تسلیم امر» کرد یعنی کار را واگذاشت و رفت، و در اینجا قضیّه برعکس است؛ قضیّه، واگذاری نیست، تحویل گرفتن است به حسب ظاهر.

در دوران خلافت مامون عباسی آشفتگی های سیاسی و امنیتی آنچنان بالا گرفته بود که مامون را به شدت نگران ساخت. زیرا پی آمدهای کشته شدن امین و شورش های پی درپی گروه های مختلف، فساد و غارت اموال مسلمانان توسط گروهی وابسته به عباسیان و ظلم و فشار بیش از حد بر قاطبه مردم، پیوسته به جو پرالتهاب دامن می زد.

حضرت ابی الحسن علیه السلام در روز پنجشنبه یا جمعه یازدهم ذیقعده سال (148) یکصد و چهل و هشت از بانوی بافضیلتی که به اختلاف نام، «خیزران، اروی، سکینه، ام البنین، نجمه، تکتم » یاد کرده اند، دیده به جهان گشود، کنیه او ابوالحسن و از مشهورترین القاب او رضا است، برخی مورخان تولد آن جناب را سال 153 نگاشته اند، اما قول اول، مشهور است

گروه اندیشه: مطالعه گزارشات تاریخی بیانگر این واقعیت است که مأمون، امر ولایتعهدی را با اجبار و تهدید به امام رضا(ع) تحمیل کرده بود و امام تا آخر عمر شریفشان از این امر ناخشنود بودند چنانکه در روایات تاریخی آمده است که ایشان حتی برای مرگ خود دعا می‌فرمودند.

حضرت ابی الحسن علیه السلام در روز پنجشنبه یا جمعه یازدهم ذیقعده سال (148) یکصد و چهل و هشت از بانوی بافضیلتی که به اختلاف نام، «خیزران، اروی، سکینه، ام البنین، نجمه، تکتم » یاد کرده اند، دیده به جهان گشود، کنیه او ابوالحسن و از مشهورترین القاب او رضا است، برخی مورخان تولد آن جناب را سال 153 نگاشته اند، اما قول اول، مشهور است