یاد-مرگ

در بینش و نگرش اسلامی، انسان به دنیایی غیر از این دنیای مادی و پست تعلق دارد. جایگاه و ارزش انسان آنقدر گرانبها و ارزشمند است، که زیباترین دارایی های مادی جوابگوی قیمت و ارزش انسان نیست، با این حال افراد ناآگاه از زیبایی های زندگی و حیات ابدی، آنچنان خود را گرفتار زندگی مادی می نمایند، که گویی زندگی محصور در این زمین خاکی قابل توصیف و تصور است

موضوع معاد و ضرورت آن از نظر عقل و نقل (آیات قرآن و روایات ) قابل بررسی است که در نوشتارهای متعددی مورد بحث قرار گرفت

اعیاد و تعطیلات زمانی برای شادی و نشاط و لذّت از لحظات با هم بودن است. با این حال؛ طبق معارف دینی، هیچ شادی و نشاطی نباید انسان را غافل کند

اعیاد و تعطیلات زمانی برای شادی و نشاط و لذّت از لحظات با هم بودن است. با این حال؛ طبق معارف دینی، هیچ شادی و نشاطی نباید انسان را غافل کند

حجّ در فرهنگ اسلام و قرآن عامل مهمی برای تربیت است و به همین دلیل یکی از آموزه های بنیادین آن، تقویت معادباوری و آماده سازی انسانها برای تعمیق باور نیست به مسأله قیامت است

قالَ الصَّادِقُ (ع): ذِکْرُ الْمَوْتِ یُمِیتُ الشَّهَوَاتِ فِی النَّفْسِ وَ یَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَةِ وَ یُقَوِّی الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ یُرِقُّ الطَّبْعَ وَ یَکْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى وَ یُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ وَ یُحَقِّرُ الدُّنْیَا.

طبیعت لذّت، از درد و رنج، گریزان است. به همین جهت، اگر لذّت جویی، رکن زندگی انسان گردد، تحمّل سختی ها دشوار می شود

با این که در مسائل روزمره زندگی، همه به دنبال بیشتر، بادوام تر و بهتر هستند، اما هیچ کس به روزی که پایان ندارد، و زمانی که محدود نیست، نمی اندیشد. بعضی هم از اندیشه درباره آن هراسان می شوند و یا آن را به فال بد می گیرند، از ترس این که مبادا با یادش، به دامش بیفتند.

یکی از روش های بسیار مؤثر در گسترش اعتقاد به معاد، زنده نگه داشتن «یاد مرگ » در جامعه است . پذیرش این پدیده طبیعی و قبول حتمی بودن مرگ قبل از فرا رسیدن آن، زمینه را برای پذیرش تعالیم آسمانی و زندگی در راستای اهداف و برنامه های دینی آماده می سازد

یکی از مکارم اخلاقی، زهد و پارسایی است. آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام نیز، بیانگر تشویق به سوی این فضیلت اخلاقی است. زهد، در لغت به معنی پارسایی و روی گردانی از دنیا، مال، مقام و به طور کلی ترک تعلقات دنیوی و توجه به آخرت و پاداش الهی است. پس زهد به معنای بی میلی و بی علاقگی است که در مقابل آن، علاقه شدید قرار دارد.