احتیاطهای پرستاری
نکات مهم در مورد احتیاطات پرستاری شامل
1- گزارشدهی دقیق وضعیت بیمار (به لحاظ فشار خون و سایر علایم حیاتی، سطح هوشیاری و شواهد خونریزی، ادم، شوک و علایم نارسایی کبد و کلیه).
2- رعایت احتیاطات استاندارد و همچنین اصول جداسازی بیمار.
3- مراقبت شدید از خود، پرسنل و اطرافیان بیمار در جهت جلوگیری از تماس با خون و سایر مایعات بالقوه عفونی با استفاده صحیح از دستکش گان، لباس بلند، چکمه، ماسک و عینک (به خصوص هنگام خونگیری از بیمار با تزریقات).
4- ارسال وسایل بیمار جهت ضدعفونی (حداقل به مدت یک ساعت با حرارت 60 درجه سانتیگراد).
پیشگیری
گرچه در روسیه و بلغارستان واکسن کشتهشده از ویروس کشت داده شده در مغز موش تهیه شده است ولی در حال حاضر هیچ واکسن انسانی یا دامی برای پیشگیری توصیه نمیشود. در حقیقت تنها اقدام واقعگرایانه در پیشگیری از بیماری جلوگیری از گزش کنه است. پمادهای دورکننده حشرات در جلوگیری از گزش کنه به اندازه پشته و پشه خاکی موثر نیست و توصیه نمیشود.
در نواحی آلوده بهتر است بدن به طور مکرر از نظر وجود کنه مشاهده شده و در صورت وجود، بدون له کردن با یک فورسپس با آرامی جدا شود. استفاده از کنهکشها برای گلهها و مناطق عبور آنها نیز مفید بوده است. تماس مستقیم با گوشت تازه و خون احشام آلوده نیز میتواند بیماری را منتقل کند ولی به محض ایجاد جمود نعشی در گوشت (دو تا سه ساعت پس از ذبح) ویروس از بین میرود و تماس با آن بیخطر خواهد بود.
ویروس به حرارت بسیار حساس است و پختن حتی در دماهای پایین و کوتاهمدت گوشت را بیخطر میسازد. وقتی بیمار به C.C.G.F در بیمارستان بستری میشود، احتمال انتقال عفونت در بیمارستان وجود دارد. در گذشته اپیدمیهای ناگهانی شدیدی از این طریق رخ داده است.
ویرمی در C.C.H.F بسیار شدید و طولانی است به خصوص در موارد کشنده بنابراین خون این بیماران منبع بسیار خطرناکی برای آلوده کردن محیط و حتی پرسنل به حساب میآید و ضروری است اقدامات کافی جهت جلوگیری از این واقعه خطرناک به عمل آید.
بیماران مظنون بیماری که به دنبال علایم سرماخوردگی دچار کاهش پلاکتهای خون شده و علایم خونریزی داشته باشد یا تایید شده C.C.H.F بایستی ایزوله شده و با انجام تکنیکهای پرستاری مناسب تحت مراقبت قرار گیرند. نمونههای بافتی و خون که جهت اقدامات تشخیصی تهیه شدهاند، بایستی با رعایت احتیاطات همهجانبه Universal Precautions جمعآوری و حمل شود.
وسایل نوکتیز و همچنین ضایعات بدنی بایستی بهطور صحیح و بیخطر جمعآوری شده و با روشهای مناسب از آنها رفع آلودگی شود. کارکنان بهداشتی در خطر ابتلای به این بیماری از طریق فرو رفتن اجسام نوکتیز و آلوده در طی اقدامات جراحی هستند. مصرف پروفیلاکتیک ریباویرین Ribavirin پس از Needle Stick شدن پرسنل پزشکی با سوزن آلوده به خون یا ترشحات بیمار مبتلا نیز در پیشگیری موثر بوده است.
دوز پیشنهادی جهت پروفیلاکسی 200 میلیگرم دو بار در روز به مدت 5 روز بهطور خوراکی است. کارکنان بهداشتی که با خون یا بافتهای بدنی بیماران مظنون یا تاییدشده C.C.H.F تماس داشتهاند، علاوه بر دریافت پروفیلاکتیک ریباویرین باید مرتبا پیگیری شده و درجه حرارت بدن آنها هر روز کنترل و علایم وجود بیماری در آنها حداقل تا 14 روز پس از آلودگی مفروض پیگیری شود.
یک واکسن کشتهشده C.C.H.F که در مغز موش آماده شده است در روسیه و بلغارستان به صورت تجربی استفاده شده است و برای پرسنل بیمارستان و آزمایشگاه و سایر گروههای پرخطر توصیه می شود اما تاثیر آن به خوبی معلوم نیست.
برای خواندن بخش اول- درمان و پیشگیری از تب کریمه کنگو - اینجا کلیک کنید.