به گزارش ایسنا، سازمان مجاهدین خلق پس از پیروزی انقلاب، میکوشید خود را همراه مردم و مدافع حقوق آنان نشان دهد. این سازمان هنگام برگزاری همهپرسی نظام جمهوری اسلامی ایران در فروردین 1358، به طور ضمنی با پرسش «جمهوری اسلامی، آری یا نه»، مخالفت میکرد.
پس از آن نیز در انتخابات خبرگان قانون اساسی، شرکت نکرد. بعدها در انتخابات اولین دورهی ریاستجمهوری، مسعود رجوی خود را کاندیدای ریاستجمهوری کرد. اما امام خمینی، با یک موضعگیری قاطع اعلام کردند کسانی که به قانون اساسی رأی مثبت ندادهاند، حق ندارند،رئیسجمهور شوند. پس از آن، سازمان به دلیل حذف کاندیدای خود، انتخابات ریاستجمهوری را تحریم کرد.
رهبری سازمان بعد از اینکه خود را در تضاد با رهبری انقلاب قرار داد، برای حفظ چهرهی اعتقادی و جلوهی میهنی تشکیلات، با بهرهگیری از شخصیت آیتالله طالقانی به سیاست خود مبنی بر شکاف با رهبری ادامه داد.(1)
پس از تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی و درگذشت آیتالله طالقانی، مجاهدین خلق که از اختلافات اصولی بنیصدر با حزب جمهوری اسلامی در مجلس خبرگان و جبههگیری وی در مقابل خط امام (پس از تصدی پست ریاستجمهوری) مطلع شده بودند، برخلاف مخالفتهای قبلیشان با بنیصدر کوشیدند به منظور ایجاد انشعاب میان مردم، تبلیغات خود را علیه خط امام با بنیصدر هماهنگ کنند و خود را روز به روز به او نزدیکتر کردند.(2)
در آغاز جنگ تحمیلی نیز، سازمان مجاهدین خلق، تجاوز عراق را محکوم کرد، اما پس از چند ماه مسعود رجوی در پیام نوروزی خود، تحمیل جنگ به کشور را نتیجه بیکفایتی مسئولان و دخالت در امور دیگران دانست. این سازمان با تحلیلهای متعدد و بیپایه در مورد هجوم نظامی بیگانه به کشورمان، میکوشید وانمود کند که مسئولان نظام، با بیدرایتی و بیتوجهی به قوانین حاکم بر روابط خارجی، آتش جنگ را برافروختند و با طرح این موضوع که «آنان در سر، خیال جهانگشایی را میپروراندند و با تبلیغات خام و ناشیانهی خود، جرقهی آتش جنگ خانمانسوز را شعلهور کردهاند» این جنگ را مستمسکی قرار داد تا با محکوم کردن موضعگیریهای قاطع رهبر انقلاب، در بین صفوف مردم و نیروهای داوطلب تشتّت ایجاد و نارضایتی عمومی را تشدید کند و بدین وسیله موقعیت خود را در جامعه بیشتر تثبیت کند.
منابع:
1- طاهره باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ (بیست سال با سازمان مجاهدین خلق)، تهران: انتشارات اطلاعات، چاپ چهارم، 1385، صص 75 ـ 74.
2- منافقین خلق، رودرروی خلق ، بیانیهی شماره 21 "دفتر سیاسی"، تاریخ: 31/6/1360، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ص13.