این غار، بزرگ‌ترین غار آهکی دنیا و یکی از سختترین و خطرناک‌ترین غارهای جهان است. این غار 36 چاه با عمق‌های مختلف دارد و رفتن داخل یا به اصطلاح پیمایش اش کار حضرت فیل است.
اول از همه تجهیزات و وسایل پیشرفته می‌خواهد و بعد از آن هم دل شیر… دهانه این غار یک سوراخ نسبتا کوچک است که با شیب تندی به پایین می‌رود. اوایل آذرماه جدار داخلی غار را قندیل‌های یخی بسیار زیبا و دیدنی می‌پوشاند. تا حالا فقط در حدود هفتاد نفر توانسته‌اند در این غار مرگ‌آور بچرخند و متأسفانه سه نفر هم بر سر پیمایش این غار جانشان را از دست داده‌اند.
موقعیت
با حرکت از کرمانشاه به سوی تاق بستان و از آن جا به روستای مانگ هلات و سپس با گذر از میدانی که محل چادر زدن عشایر دام دار است و کمی کوهپیمایی، به دهانه چاه غار پراو میرسیم. در مجموع از کرمانشاه تا دهانه غار 12 کیلومتر است.
معرفی
نام غار برگرفته از کوه پراو است که قله آن در ارتفاع 3357 متری از سطح دریا قرار دارد. وجود سرابهایی بزرگ همچون سراب تاق بستان و بیستون، که از آب بارانها و برفهای این کوهستان منشأ میگیرند، سبب شده است تا در گویش کردی نام پراو یا کوه پُر از آب برای این کوه انتخاب شود که بسیار بجاست.
ساختمان
دهانه غار در ارتفاع 3050 متری از سطح دریا قرار گرفته است. طول غار 1454 متر و عمق آن 5/752 متر است. این غار نخستین بار در سالهای 1350 و 1351، تا انتها مورد بازدید گروهی از غارنوردان انگلیسی قرار گرفته است. نخستین بازدید ایرانیها تا انتهای غار در شهریور سال 1370 توسط کوهنوردان (کانون کوهنوردان کرمانشاه) انجام شده است.
چاه غار پراو از 26 حلقه چاه با اعماق متفاوت و تعدادی چاه کوتاه و دالان و دهلیز و پرتگاه تشکیل شده است و گودال آب انتهای چاه 26اُم در پایان غار قرار دارد. سراسر بدنه چاهها و سقفها پوشیده از غارسنگ در انواع مختلف است. چاه غار پراو سختترین غار ایران، و بازدید از آن نیازمند تمرین و کسب آمادگی است.
کانیهای تشکیل دهنده رشته کوه پراو آهکی، کارستی هستند و از نظر نگارنده تعداد چاهها و چاه غارهای موجود در رشته کوه پراو بسیار بیشتر از چاههای شناخته شده کنونی است و برای یافتن و شناسایی آنها کلیه سطوح پراو باید مورد کاوش قرار گیرند. به عنوان مثال در صعود 22 خرداد 1344 نگارنده به همراه زنده یاد فریدون اسماعیلزاده و دو تن از کوهنوردان همدان، پس از صعود به قلههای شیخ علیخان و نمازگاه، به کمک راهنمای محلی ابتدا به بالای چاهی به قطر حدود 3 متر و عمق 40 متر رفتیم، سپس شکاف برف گرفتهای را پایینتر از آن مشاهده کردیم. به گفته راهنما در پسِ برفها شکاف یک راهرو و بعد از آن یک چاه قرار دارد.
