حقیقت این است که جنبه‌های مختلف شخصیتی و جهت احساسات ما طی زمان توسط عادات فکری و رفتاری که از محیط‌های کوچک و بزرگ اطراف خود اقتباس می‌کنیم، شکل می‌گیرند. تعداد کمی هستند که تمایل به منفی نگری دارند، اما با این وجود ناخواسته عادات منفی زیادی را پرورش می‌دهند که سبب جذب و ساطع کردن انرژی‌های غیر مثبت و از بین بردن شادی در زندگی آنها می‌شود. در این مطلب به تاثیر گذارترین آنها اشاره می‌کنیم.
گذشت نکردن
یکی از مخرب‌ترین عادات شخصیتی، نبخشیدن خود یا دیگران به علل مختلف است. بسیاری از ما در مواجه با اشتباه سر زده از طرف نزدیکان، نمی‌توانیم به معنای واقعی آن موضوع را فراموش کنیم، قبول کنیم اشتباه بود و از صمیم قلب ببخشیم. هرچند ممکن است لفظا اعلام کنیم که گذشت کردیم یا مشکلی وجود ندارد. چه در آسیب‌های سهوی و چه عمدی که دیگران با اشتباهات خود سبب می‌شوند، بخشیدن و فراموش کردن، حسی عمیق از آسودگی به همراه خواهد داشت که تمام انرژی‌های منفی را از ما دور می‌کند.
حتی بدتر از حالت اول، زمانیست که نمی‌توانیم خودمان را به دلیل اشتباهی که از ما سر زده ببخشیم. دچار بحران‌های فکری و احساسی می‌شویم، پشیمانی را مدت زمان زیادی با خود حمل می‌کنیم. در حالیکه اگر به جای حس گناه، درس لازم را از آن پیشامد می‌گرفتیم و به جلو حرکت می‌کردیم، نتایج بسیار بهتری در برمی‌داشت.
برقراری روابطی با استانداردهای نادرست
اگر بیشتر اوقات احساس نا امیدی، کم ارزشی و آزار دیدن از طرف اطرافیان را می‌کنید، 2 حالت وجود دارد. یا شما افراد نا هماهنگ با دنیای خودتان، و دارای شخصیت‌های منفی را وارد زدگیتان می‌کنید، یا استانداردهای بسیار بالاتری از ظرفیت واقعی افراد دور و برتان برای ارتباطات تعریف کرده‌اید که بیش از حد ایده‌ال گراست؛ ددر دنیای واقعی، حالت دوم عمومیت بیشتری دارد. قبل از تعریف این معیارها، به خودتان، افکارتان و رفتارتان نگاهی دوباره بکنید. انتظارات غیر معقولی نداشته باشید که حتی خودتان در قبال دیگران قادر به اجرا نیستید.
بدبینی، تقدیر گرایی افراطی و انتظار
زندگی انسان از ابتدای تاریخ با پستی و بلندی‌های بسیاری همراه بوده است. تنها نگرش انسانها به مشکلات و سختی‌ها است که روند زندگی را تعیین می‌کند. بدبینی اگر تبدیل به یک عادت شود، نگرش ما را همیشه به سمت نیمه خالی لیوان منحرف می‌کند و مانع از رضایت ما حتی از بهترین اتفاقات می‌شود.
بدون شک، چه بنا بر اعتقادات مذهبی و چه تجربی، همه انسانها به دست تقدیر و سرنوشت اعتقاد دارند و می‌دانند که 100 درصد زندگی آنها توسط خودشان کنترل نمی‌شود. ولی اگر این اعتقاد حالتی افراطی به خود بگیرد، تمام تصمیمات ما را تحت الشعاع قرار می‌دهد. باعث می‌شود تمام فرصت‌ها را از دست بدهیم و به بهانه‌ی "هیچی دست من نیست" در مقابل هر پیشامدی سر خم کنیم.
بسیاری دیگر هم معتقدند که بالاخره روزی همه چیز آنطور که می‌خواهند می‌شود و به کلام عامیانه، ورق روزگار برمی‌گردد. ممکن است هیچ وقت آن نقطه عطفی که به دنبالش هستید پیش نیاید و انتظار بیهوده است. در حال زندگی کنید و لحظات را غنیمت بشمارید.
عدم قدردانی
اگر نسبت به کوچکترین تا مهمترین داشته‌های خود، همیشه قدردان باشیم، به شادی خوشآمد خواهیم گفت. عدم درک دارایی‌های واقعی در زندگی سبب لذت نبردن از آن و احساس کمبودی مزمن می‌شود.
