کم خونی ناشی‌ از کمبود آهن یک نوع بسیار شایع از کم خونی است که در آن کمبود گلبول‌های قرمز سالم در خون وجود دارد. گلبول‌های قرمز خون مسئولیت انتقال اکسیژن را در خون به بافت‌ها بر عهده دارند. همانطور که از نام آن بر می‌آید کم خونی آهن ناشی‌ از کمبود آهن در بدن و خون است.

بدون وجود میزان کافی‌ از آهن در بدن، سلول‌های خونی قادر به انتقال اکسیژن به سایر بافت‌ها نیستند و در نتیجه آن کم خونی ناشی‌ از آهن اتفاق می‌افتد. از علائم شایع کم خونی می‌توان به خستگی، مشکلات تنفسی و سردرد مزمن اشاره کرد. این نوع از کم خونی معمولا با رسیدن میزان کافی‌ از آهان به بدن درمان می‌شود.

  • علائم کم خونی ناشی‌ از آهن چیست؟

در ابتدا معمولا این کم خونی علائم خیفیف دارد تا زمانی‌ که شدید شود ممکن است که علائم آن تغییر کند و شدت یابد. از مهمترین علائم این کم خونی می‌توان به خستگی‌ شدید، ضعف، رنگ پریدگی، درد ناحیه قفسه سینه، ضربان قلب تند، سردرد، سر گیجه و حس سبکی در سر و سرد بودن دست و پا اشاره کرد.

معمولا این نوع از کم خونی در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود؛ چرا که هرماه میزان زیادی خون به دلیل عادت ماهانه از دست می‌دهند. کودکان گروه دیگری در مرز خطر کمبود آهن هستند، به ویژه اگر از شیر مادر تغذیه نشوند باید به فرمول شیر خشک آن‌ها توجه شود تا حاوی آهن باشد.

  • نقش تغذیه در کمبود آهن:

آهن به طور کّل به دو شکل در غذاها یافت می‌شود، آهن گیاهی یا غیر هم (heme)؛ آهن غیر گیاهی یا همان ‌هم.
نقش اصلی‌ آهن در سلول خون بر عهده آهن ‌هم است اما آهن غیر ‌هم نیز در بدن می‌تواند به آهن ‌هم تبدیل شود. از منابع غذایی مهم آهن می‌توان به انواع منابع گوشتی به ویژه گوشت قرمز اشاره کرد.
مصرف دو تا سه وعده گوشت قرمز کم چرب و یا گوشت مرغ و ماهی و بوقلمون در هفته می‌تواند کمک زیادی به تامین منابع آهن کند. از سوی دیگر سبزیجات برگ سبز تیره نیز حاوی آهن گیاهی هستند.

نکته مهمی‌ که می‌تواند به جذب آهن در بدن کمک کند مصرف کردن منابع اسید آسکوربیک یا همان ویتامین ث به همراه منابع غذایی آهن دار است.
به عنوان مثال بهترین انتخاب به همراه مصرف کباب نوشیدن آب پرتقال و آب لیموی طبیعی است. بهتر است منابع آهن مثل گوشت را همراه با لبنیات مثل دوغ و ماست مصرف نکنید، چرا که جذب آهن را کاهش می‌دهد.