انقلاب-ایران

یرواند آبراهامیان، مورخ و نظریه‌پرداز پیروزی انقلاب اسلامی را در چارچوب جامعه‌شناسی ساختارگرا مورد توجه قرار داده است. وی به تأسی از جامعه‌شناسان تحلیلگر ساختار‌گرا دیدگاه سه‌بعدی شامل بررسی تعامل پیچیده میان عملکرد دولت، سازمان‌های سیاسی و نیرو‌های اجتماعی را به‌عنوان مبنای بررسی تئوریک خود قرار داده است.

«محمدرضا پهلوی، شاه ایران در آینده‌ای قابل پیش‌بینی در راس قدرت باقی خواهد ماند.» این تحلیل یک مقام ارشد سازمان سیا در اکتبر سال 1978 است.

مقدمه هنگامی که پل ترنر(1) تهیه کننده ی معروف استرالیایی در طی برنامه ای ماهواره ای تحت عنوان: نوستر آداموس: مردی که فردا را پیش بینی می کند

بنیادگرایی اسلامی:وقوع انقلاب اسلامی ایران، بی تردید، موجی از بیداری اسلامی را پدید آورده،که امواج آن به کشورهای مسلمان، به ویژه جهان عرب، هم رسیده است،(1) و حتی نقش اساسی، در بیداری اسلامی و ظهور جنبش های مذهبی، در منطقه، و مهمّ تر از همه، در داخل سرزمین های اشغالی، ایفا نمود

چکیده: سؤال اصلی این مقاله آن است که آیا نظریة اسکاچپول توانایی تبیین انقلاب ایران را دارد. برای پاسخ به این سؤال متغیرهای اصلی نظریة او در مورد جامعة ایران به کار رفته و در ادامه، جرح و تعدیلهایی که خود اسکاچپول در نظریه اش انجام داده شرح و در پایان آرا و عقاید اسکاچپول دربارة انقلاب ایران نقد و ارزیابی شده است.

در این مقاله نویسنده با طرح نظریه حادثه و تطبیق آن با حادثه عرفانی به ذکر برخی نمونه های تاریخی پرداخته است که از جمله آنها می توان به حادثه برخورد مولانا با شمس تبریزی اشاره کرد

انقلاب اسلامی ایران به عنوان بزرگترین پدیده سیاسی - اجتماعی ربع آخر قرن بیستم، در حالی به وقوع پیوست که بسیاری از سیاستمداران آن زمان (مخصوصا در غرب) ایران را جزیره ثبات می دانستند