حضرت-امام-علی-النقی-علیه‌السلام

نیمه ماه ذی حجّه، آن هنگام که بَدْر زیبایش، بر عرصه آسمان، حکم فرمایی و جلوه گری می کرد، بدری دیگر در مدینه درخشید که پرتو نورش، همه را واله و حیران کرد و معشوقان مجازی را، از خودنمایی باز داشت.

نیمه ماه ذی حجّه، آن هنگام که بَدْر زیبایش، بر عرصه آسمان، حکم فرمایی و جلوه گری می کرد، بدری دیگر در مدینه درخشید که پرتو نورش، همه را واله و حیران کرد و معشوقان مجازی را، از خودنمایی باز داشت.

نیمه ماه ذی حجّه، آن هنگام که بَدْر زیبایش، بر عرصه آسمان، حکم فرمایی و جلوه گری می کرد، بدری دیگر در مدینه درخشید که پرتو نورش، همه را واله و حیران کرد و معشوقان مجازی را، از خودنمایی باز داشت.

حضرت امام علی النقی علیه السلام در نیمه دوم ماه ذی الحجه، سال 212 ق در اطراف مدینه و در منطقه «صریا» چشم به جهان گشود

نیمه ماه ذی حجّه، آن هنگام که بَدْر زیبایش، بر عرصه آسمان، حکم فرمایی و جلوه گری می کرد، بدری دیگر در مدینه درخشید که پرتو نورش، همه را واله و حیران کرد و معشوقان مجازی را، از خودنمایی باز داشت.

نیمه ماه ذی حجّه، آن هنگام که بَدْر زیبایش، بر عرصه آسمان، حکم فرمایی و جلوه گری می کرد، بدری دیگر در مدینه درخشید که پرتو نورش، همه را واله و حیران کرد و معشوقان مجازی را، از خودنمایی باز داشت.

نام آن حضرت علی، کنیه او ابوالحسن (ثالث) و مشهورترین القاب او عسکری، فقیه، نقی، هادی و منتجب است. وی از بانویی با فضیلت به نام «سمانه مغربیه » معروف به «ام الفضل » در صریا (قریه ای که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در سه میلی مدینه تاسیس فرمود) دیده به جهان گشود

نام آن حضرت علی، کنیه او ابوالحسن (ثالث) و مشهورترین القاب او عسکری، فقیه، نقی، هادی و منتجب است. وی از بانویی با فضیلت به نام «سمانه مغربیه » معروف به «ام الفضل » در صریا (قریه ای که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در سه میلی مدینه تاسیس فرمود) دیده به جهان گشود