به گزارش به نقل از قانون ،ولی نکته ای که حائز اهمیت بوده، این است که ترکیبات این مواد در داروهایی که در درمان بیماری های ذکر شده است، به کارمی روند؛ نه خود این ماده به تنهایی و آن‌هم با تجویز پزشک و با دوز معین و در دوره درمانی مشخص؛ چون هر دارو با وجود اثرات درمانی موثری که برای بهبود بیماری فرد دارند ،
ولی به طبع عوارضی جانبی هم بروی بدن می گذارند پس اینگونه داروها حتما باید زیر نظر پزشک مربوطه استفاده شود.
ولی با وجود همه این عوارض، گاهی خیلی از افراد به اشتباه یا به دلیل توصیه نادرست دیگران خودسرانه اقدام به مصرف اینگونه مواد می‌پردازند و مصرف گروه های آمفتامین، اعتیاد شدید به دنبال دارند. این را باید بدانید که ماده مخدر شیشه یک افیون است که مصرف آن یک بار زیاد و صدبار آن کم است.
افرادی که به توصیه دیگران گرفتاراعتیاد و مصرف گروه مت آمفتامین می شوند، از این مساله غافلند که این مواد چه اثر زیانباری روی سیستم عصبی و عملکرد مغز آن‌ها می گذارد،
این ماده محرک اعتیاد‌آور«مت آمفتامین» با تاثیر مستقیم به مکانیسم های بخش شادی و هیجان وهمچنین پاداش مغزی ، هیجان غیر قابل وصفی در فرد ایجاد می کند و باعث آزاد سازی مقدارقابل زیادی دوپامین آزاد شده در مغر فرد می شود
که ناخواسته او رابه مصرف دوباره و دوباره این دسته از مواد تشویق می کند و فرد تجربه سرخوشی در او غیر ممکن می شود ویکی از گرایش های اصلی برای مصرف مجدد و بیش از حد فرد معتاد به این مواد را فراهم می کندکه این استفاده بیش از حد باعث روان پریشی و سوء ظن در فرد می شود و اغلب این افراد علاوه بر این موارد بی خوابی شدیدی راهم تجربه می کنند و دچار اختلال خواب می شوند.
از نظر جسمی افرادی که شیشه مصرف می کنند مدام تشنه و دهان‌شان خشک می‌شود و ممکن است زمینه ساز بیماری های دهان و سرطان آن شود.
درواقع عوارض جسمانی دیگری هم به‌دنبال دارد، خیلی از افراد به توصیه دیگران به سراغ مصرف شیشه می روند، به این نیت که مصرف شیشه برای تقویت حافظه و تمرکز حواس خوب است.
آن‌ها فکر می‌کنند هرگز معتاد نخواهند شد ولی این یک راهکار بسیار عجیب است زیرا اغلب افرادی که اعتیاد به ماده مخدر شیشه را تجربه کرده اند، اغلب دچار هذیان روان پریشی و سوء‌ظن وسپس دچار افسردگی شدید شده اند، پس چگونه است که این ماده خطرناک می تواند باعث بهبود عملکرد مغز شود.
پس چگونه است که این ماده می تواند مفید باشد؛ متاسفانه آمار کاملا دقیقی در دسترس نیست که چند درصد دانش آموزان معتاد هستند ولی مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه مواد مخدر اذعان کرده طبق آمار های منتشر شده،
دو و یک‌دهم درصد دانش آموزان دوم دبیرستانی به مواد مخدر معتادهستند(حمید صرامی 20مهر96)که اغلب این اعتیاد به گراس - ماری جوآنا- گل و ریتالین است.و پنج درصد مابقی در خانواده هایی هستند که درگیر مواد مخدر هستند و با این اوصاف احتمالا در کل14 درصد از کل دانش آموزان نسبت به کل جمعیت جامعه در کشور معتاد هستند .
ولی با این وجود،آموزش و پرورش زیر بارقبول این حقیقت تلخ نمی رود که اغلب این اعتیاد به گراس، ماری جوآنا و گل است.
آشناسازی هدفمند دانش آموزان با خطرمصرف انواع مواد مخدر و عوارض آن ، بیان پیشگیری و درمان آن از مباحث دوره های آموزشی معلمان می تواند باشد.
حتی بد نیست واحد درسی در مدارس به عنوان آسیب شناسی های مواد مخدر قرار داده شود و این مهم به دانش آموزان گفته شود که ماده مخدر از هر نوع وبا هر اسمی که باشد، آسیب زاست.
علاوه بر آن ساعاتی برای آموزش دانش‌آموزان وحتی والدین آن‌ها قرار داده شود ونیز به صورت بروشور،پوستر وحتی به‌صورت فیلم آسیب‌شناسی های اجتماعی و روانی، ضررمواد مخدر برای دانش آموزان باز گو شود و آنان را آموزش دهند تا افراد از روی ناآگاهی و داشتن اطلاعات غلط به سمت مصرف روان گردان ها و مواد مخدر نروند.
