دکتر فاطمه قائم مقامی
زن 25 ساله‌ای هستم که اخیراً متبلا به توده‌های کوچک زگیلی بدون درد و ترشح همراه با کمی خارش در روی ژنیتال خارجی شده‌ام، علت آن چیست و چگونه درمان می‌شود؟ لطفاً توضیح دهید.
عامل ایجاد کننده چیست؟
طی 50 سال گذشته، تغییرات در آداب و سنن فرهنگی و اجتماعی منجر به بروز یک اپیدمی از بیماری‌های مقاربتی در سراسر جهان شده است. مدارکی در دست است که نشان می‌دهد بیماری‌های مقاربتی در اوایل قرن 21 افزایش یافته و زگیل‌های تناسلی در اثر ویروسی به نام «پاپیلوما» که یک ویروس انسانی و عامل ایجادکننده زگیل و سرطان گردن رحم می‌باشد؛ به وجود می‌آید.
به طوری‌که این ویروس طیفی از ضایعات مخاطی به شکل زگیل‌های خوش‌خیم تناسلی تا ضایعات پیش‌سرطانی گردن را ایجاد می‌کند که می‌تواند در نهایت به سرطان گردن رحم منجر شود. انواعی از این ویروس که بیشتر ایجاد زگیل تناسلی می‌کند، تیپ 6 و 11 است و انواع دیگر بیشتر در ایجاد ضایعات پیش سرطانی گردن رحم موثر هستند. در بعضی موارد تمام این انواع در یک فرد یافت می‌شود.
از چه راهی این ویروس به بدن منتقل می‌گردد؟
انتقال عفونت غالباً از طریق جنسی صورت می‌گیرد و زنان زیر 25 سال فعال از نظر جنسی بیشترین استعداد ابتلاء به بیماری را دارند.
علاوه بر سن پائین، تعدد ازدواج زن و مرد و عفونت هم‌زمان دیگر مثل تبخال ژنیتال یا سایر عفونت‌ها احتمال بیماری را بیشتر می‌کند و تا زمانی که زگیل‌ها به طور کامل ریشه‌کن نشده باشند، خطر انتقال عفونت به همسر وجود دارد؛ از این‌رو بهتر است پیشگیری به عمل آید.
تاریخچه طبیعی بیماری
دوره کمون بین کسب عفونت و ظهور زگیل‌ها می‌تواند تا یکسال طول بکشد . اگر زگیل‌ها درمان نشوند، ممکن است خودبه خود از بین بروند؛ ولی این مدت ممکن است بسیار طولانی شود و حتی چندین سال طول بکشد و در این مدت تکثیر موضعی قابل توجهی بیابند. زگیل‌های تناسلی دوران بارداری به طور قابل توجهی تکثیر می‌شوند و اغلب پس از زایمان از بین می‌روند.
با توجه به اینکه احتمال بروز ضایعات پیش‌سرطانی گردن رحم در زنان مبتلا به زگیل تناسلی زیاد است، چه پیشنهاد و توصیه‌ای دارید؟
همان‌طور که گفته شده، ویروس پاپیلومای انسانی در ایجاد سرطان گردن رحم نقش زیادی دارد؛ بنابراین خانمی که دچار زگیل تناسلی شده است باید به طور منظم تحت انجام تست پاپ اسمیر جهت تشخیص زودرس و غربالگری سرطان گردن رحم و حتی در بعضی موارد انجام کولپوسکوپی قرار گیرد.
آیا این وضعیت در حاملگی اهمیت خاصی دارد؟
تعداد زگیل‌ها معمولاً در طی بارداری افزایش می‌یابد و از نظر تئوریک احتمال عفونت نوزاد در طی زایمان طبیعی وجود دارد که این عفونت ندرتاً می‌تواند باعث زگیل در روی حنجره نوزاد شود؛ ولی خطر آن بسیار کم است؛ به طوری‌که انجام عمل سزارین را الزامی نمی‌کند؛ مگر اینکه به دلیل وجود زگیل‌های تناسلی احتمال اشکال در ترمیم زخم‌های زایمان طبیعی وجود داشته باشد.
چه روش‌های درمانی در دسترس هستند؟
یکی از رایج‌ترین درمان‌ها، استفاده موضعی از پودوفیلین است که باعث بهبود ظرف یک تا دو هفته می‌شود؛ ولی به دلیل خطر آن در حاملگی، در این دوران نباید استفاده شود. در خلال بارداری می‌توان از داروهای دیگر مثل تری کلرواستیک اسید استفاده نمود. این دارو باید بسیار با احتیاط مصرف شود؛ زیرا اگر با پوست طبیعی تماس پیدا کند، باعث درد قابل توجهی می‌گردد . این دارو برای اثرگذاری خود نیاز به چندین بار استفاده دارد.
کرایوتراپی (انجماد ضایعات) در از بین بردن یک ضایعه موثرتر است؛ ولی اگر چندین زگیل وجود داشته باشد، زمان زیادی می‌گیرد. در این روش با یک پروپ فلزی نیتروژن فشرده شده به ضایعه رسیده و موجب انجماد فلز و بنابراین ضایعه می‌گردد.
روش دیگر برای درمان سریع زگیل‌های تناسلی، الکتروکوتری است؛ اما این روش نیاز به بیهوشی عمومی دارد و مراقبت‌های خاصی برای جلوگیری از گسترش گرما به اطراف ضایعه که ایجاد اسکار می‌کند باید انجام شود.
