چرا آکادمی، باید اسکار نوجوان را دوباره راه بیندازد

یکی از بهترین بازی‌های امسال از سانی پاوار Sunny Pawar نادیده گرفته شد و برای ایفای نقشش در «شیر» Lion کاندید نشد، بنابراین زمان آن رسیده تا دوباره به اجرای بازیگران خردسال توجه ویژه‌ای شود.
زمانی که آکادمی لیست نامزدهایهشتاد و نهمین جشنواره اسکار را اعلام کرد، یکی از بهترین بازی‌های سال 2016 نادیده گرفته شد و این در تضاد با نقش واضح این بازیگر در موفقیت فیلم و به دست آوردن شش نامزدی برای جوایز دیگر که شامل بهترین فیلم نیز شد هست. بعضی معتقدند که این بازیگر خردسال به خاطر نژادش نادیده گرفته‌شده. من فکر می‌کنم که احتمال نادیده گرفته شدن او به خاطر سن‌اش است و این درست نیست.
سانی پاوار Sunny Pawar که تنها 6 سال داشت (و قبلاً هرگز در فیلمی بازی نکرده بود) از بین 2000 پسربچه دیگر در زادگاهش هند برای بازی در نقش کودکی سارو در فیلم «شیر» Lion انتخاب شد. فیلم گرت دیویس داستان کودکی است که از خانواده‌اش جداشده و به فرزندخواندگی زوجی در استرالیا درمی‌آید. «پاوار» را در یک ساعت اول فیلم و دوباره در آخر فیلم می‌بینیم که اغلب درصحنه‌هایی که مهارت و توانایی زیادی در بازی می‌طلبد تنهاست اما توانسته به‌خوبی از عهده نقش برآید.

از اولین نمایش فیلم در جشنواره فیلم تورنتو، سانی پاوار در لیست نامزدهای انتخابی جوایز در کنار بازیگران همتای بزرگ‌سالش بوده است. کمپانی واینستین The Weinstein Co که مسئول پخش فیلم «شیر» Lion است، سانی پاوار را به همراه پدرش و یک مترجم به آمریکا آورد. او در جلسات پرسش و پاسخ پس از نمایش فیلم شرکت کرد (او عاشق دویدن روی صحنه در حین پخش آهنگ «هرگز تسلیم نشو» از «سیا» در تیتراژ آخر است)، برای عکس یادگاری در کنار رئیس‌جمهور سابق، بیل کلینتون در نمایش فیلم نیویورک و همچنین در کاخ سفید کنار باراک اوباما ژست گرفت و برای مراسمی در کنسولگری انگلیس لباس رسمی به تن کرد، در مراسم Academy’s Governors Awards و مراسم گلدن گلوب (که پس از نمایش کلیپی از فیلم «شیر» در اتاقی خوابش برده بود) نیز شرکت داشت.
سانی پاوار درهر جایی که حضور داشت، مردم (که شامل بازیگران اعضای آکادمی هم می‌شود) از اجرای او به وجد می‌آمدند. اکنون‌که او نامزد جایزه نشده است، هیئت‌مدیره آکادمی ناچار است تا وارد عمل شود: بهتر است به «پاوار» یکی از جایزه‌های نوجوان آکادمی که قبلاً بین سال‌های 1935 و 1961 به 12 بازیگر زیر 18 سال داده‌اند را اهدا کنند.
جایزه نوجوان برای این به وجود آمد که در موقعیتی عجیب جکی کوپر Jackie Cooper نه ساله نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد در سال 1931 برای فیلم «اسکیپی» Skippy که اولین اقتباس هالیوود از یک کتاب کامیک بود شد. رقیبان او برای این جایزه لیونل باریمور Lionel Barrymore، ریچارد دیکس Richard Dix، فردریک مارچ Fredric March و آدولف منژو Adolphe Menjou بودند؛ و این مسئله که یک کودک، جدا از بااستعداد بودنش، در برابر بزرگسالان به رقابت کشیده شده بود برای همه با هر سلیقه‌ای ناخوشایند بود. هیچ بزرگسالی دوست نداشت در برابر یک کودک بازنده باشد، همچنین هیچ‌کدام نمی‌خواستند یک رقیب کم سن و سال را مغلوب کنند که در فضای عمومی این‌چنینی موجب دلواپسی همگان می‌شود.
در آخر، همه‌چیز به‌خوبی پیش رفت. وقتی اعلام شد باریمور برنده جایزه شده است، جکی کوپر Jackie Cooper روی شانه‌ی ماری درسلر Marie Dressler که او هم کاندید دریافت جایزه بود خوابش برده بود.
سه سال بعد، یک ستاره کودک در جدالی جدی برای گرفتن جایزه اسکار بود. شرلی تمپل Shirley Temple   شش ساله که در 10 فیلم جنجالی در سال 1934 ایفای نقش کرده بود، برای نامزد شدن بهترین بازیگر زن گزینه خیلی جدی به‌حساب می‌آمد؛ بنابراین هیئت‌رئیسه آکادمی وارد عمل شد و جایزه ویژه ایی را ابداع کردند که تقریباً نصف اندازه اسکار واقعی بود و به تمپل در شب مراسم اهدا کردند. تندیس مشابهی به 12 بازیگر خردسال دیگر در طی 25 سال اهدا شد: از شرلی تمپل در سال 1935 تا هیلی میلز Hayley Mills چهارده ساله برای فیلم «پولیانا» Pollyanna در سال 1961٫

بعد از این، در سال 1962، پتی دوک Patty Duke شانزده ساله نامزد و برنده جایزه بهترین بازیگر مکمل زن برای «معجزه‌گر»Miracle Worker شد بدون اینکه دنیا به آخر برسد. این قضیه تقریباً هیئت‌مدیره را متقاعد کرد که بازیگران کم سن هم می‌توانند با بزرگسالان رقابت کنند و آن‌ها جایزه نوجوان را حذف کردند. اما بعد از گذشت بیش‌تر از نیم‌قرن از زمانی که تنها دو نوجوان جایزه بازیگری را برنده شدند. «تاتوم اونیل» 10 ساله برای فیلم «ماه کاغذی» (1973) Paper Moon و «آنا پاکوین» 11 ساله برای «پیانو» (1993)، هر دو برای بهترین بازیگران مکمل. بازیگران جوان بسیاری اجراهای بی‌نظیری ارائه دادند که مستحق این‌گونه دیده شدن بودند. برخی حتی نامزد هم شدند (اخیراً، «کونزنی والیس» 9 ساله در سال 2012 برای «جانوران حیات‌وحش جنوب») اما بسیاری دیگر، مانند جاکوب ترمبلی Jacob Tremblay نه ساله در سال 2015 برای فیلم «اتاق»  Room به‌راحتی نادیده گرفته شدند.
با یک نگاه کاملاً تجاری، می‌توان گفت که اسکار نوجوان چندین سال قبل باید دوباره بازمی‌گشت. حضور این جایزه در جشن‌های اسکار پیشین باعث بروز ابراز احساسات شدیدی میشد و لحظه‌های شیرین تلویزیونی را در آن شب‌ها رقم می‌زد. امروزه، قطعاً لحظه‌های این‌چنینی مانند ویروس در اینترنت پخش خواهد شد، درست مانند حضور اخیر پاوار در مراسم گلدن گلوب امسال. سؤال این است که چرا آکادمی 3 دقیقه زمان از هر مراسم را برای قدردانی از ستارگان فردا صرف نمی‌کند؟ و چرا با پاوار » شروع نکنیم؟ هیئت‌رئیسه آکادمی باید «پاوار» را ببینند و در مراسمی که 26 فوریه برگزار خواهد شد یک اسکار نوجوان به او اهدا کنند؛ و برای سال‌های آینده پس از اعلام نامزدهای جوایز تعیین کنند که آیا اجرای یک کودک را که مستحق دریافت نگاهی ویژه بوده است نادیده گرفته‌اند یا نه.