به گزارش ایسنا، بیژن ذوالفقارنسب در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «تاثیرات حضور کیروش در ایران زیاد مثبت نبود. از نظر فنی و کیفیت فوتبالی، پیشرفتهایی حاصل شد. نتایج خوبی داشتیم و کیروش فوتبال ایران را به شکلی مهندسی کرد که برای ٥سال در رنکینگ ایافسی اول باشیم. به این خاطر میگویم «مهندسی»، که در دوران ایشان ما هیچ بازی دوستانه با تیمهای درجه یک جهان نداشتیم. حتی با تیمهای متوسط بینالمللی هم بازی نکردیم. تیم ژاپن در ماههای منتهی به جام جهانی بازیهایی با برزیل، آرژانتین و اسپانیا داشت.
ما فقط با کشورهایی بازی کردیم که رنکینگی پایینتر از ٦٠ در جدول فیفا داشتند. تنها تیم ترکیه حریف قابلی بود. از نظر فرهنگی، او در همان دو نشست اول با مسئولان فوتبال ایران متوجه شد که با تعدادی مدیر آماتور طرف است. با توجه به این شرایط، قراردادی یکسویه تنظیم کرد. البته میتوان به همین قرارداد هم پایبند نبود؛ چرا که بندی در این قرارداد وجود داشت که او باید دستیار ایرانی داشته، باید به تیمهای پایه و به خصوص تیم امید نظارت داشته باشد و همچنین همکاران دیگرش هم ایرانی باشند. به اصرار ایشان وینگادا، سرمربی تیم ملی امید شد و با او در المپیک آسیایی بدترین نتایج تاریخمان را کسب کردیم. آقای کیروش و خانوادهاش در همه جای دنیا بیمه هستند. همینطور کیروش از پرداخت مالیات معاف بود. نماینده رسانهای و سرپرست تیم ملی را اخراج کردند. همیشه برخوردی بدون احترام با مربیان ایرانی داشتند. ایشان فوتبال ایران را به شکل جزیرهای مدیریت کرد. نتایجی که در جام جهانی گرفتیم، از نظر کمی خوب بود اما از نظر کیفی بسیار بد بودیم. مالکیت توپمان از همه کمتر بود. کمترین ضربه به سمت دروازه را داشتیم. از نظر رفتاری هم بسیار با داوران و مربیان حریف پرخاشگری میکردند. به گفته آقای فغانی بازیکنان ما هم با داوران رفتار خوبی نداشتند که این هم متاثر از مدیریت سرمربی است. تصویر زیبایی از ما در جام جهانی ارایه نشد. در مجموع عملکرد اجتماعی و رفتاری کیروش را پسندیده نمیدانم اما عوامل رسانهای، به خصوص در فضای مجازی تبلیغاتی برای کیروش انجام میشود که محبوبیت کاذب اجتماعی به ارمغان میآورد. اما کیروش هرگز بین کسانی که فوتبال را درک میکنند محبوبیتی ندارد.
مربی پرتغالی تیم ملی حتی با دیگر خارجیهای لیگ برتر هم درگیر میشد. با بازیکنهای خوبی مثل غفوری و حسینی با لجاجت رفتار کردند. اینها مسائلی است که ایشان خارج از چارچوب فوتبال انجام میدادند. او در همان سال اول با برخی رسانهایها رابطه خیلی خوبی برقرار کرد. همچنین مساله دعوت از بازیکنان خارجی و سر زدن به خانه آنها، از مسائلی است که امیدوارم شفاف و مستند ارایه بشود تا جامعه ورزش روی موج کاذب هیجانات رفتار نکنند. دوست دارم کیروش تا جام ملتها در تیم ملی بماند. عیار واقعی او در این مسابقات مشخص میشود اما ترجیح میدهد که در این مسابقات حضور نداشته باشد. با پیششرطهای غیر قابل اجرایی که گذاشت نشان داد که قصد ندارد به این مسابقات بیاید. او میداند که سطح ژاپن، استرالیا، کرهجنوبی و عربستان بالاتر از تیم ملی ایران است. خوشحال میشوم که کیروش با تیم ملی، قهرمان جام ملتها بشود، اما هدف او این است که در این مسابقات حضور نداشته باشد. شاید حتی ترجیح بدهد با یک تخفیف بزرگی به فدراسیون مدت جام ملتها را روی نیمکت تیم ملی نباشند و بعد دوباره برگردند.»